-
This is default featured slide 1 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
-
This is default featured slide 2 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
-
This is default featured slide 3 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
-
This is default featured slide 4 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
-
This is default featured slide 5 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
အစိုးရ
ကထိန္




က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ ( ၄ )//
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ ( ၄ )// 19.2.2017
ျပန္လည္သုံးသပ္ရလ်ွင္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း၌ပါမလာေသာ
ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္အေၾကာင္း အရင္ေျပာပါမည္။
ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ကိုေ႐ြးခ်ယ္ေရး ၿမိဳ႕နယ္မွဘာလို႔ေ႐ြး
ခ်ယ္ခဲ့ရသလဲ။ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ေနာက္ခံသမိုင္းကိုျပန္
ၾကည့္ေတာ့၊ပညာတတ္ဆရာဝန္မ်ိဳးရိုး၊သူ႔ဖခင္ဦးခ်စ္
ေမာင္က ပါေမာကၡဆရာဝန္၊သူ႔ေယာကၡမ ဦးစိန္းဝါ(ေဒၚယုယုေမ၏ဖခင္)ကၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖုံးလူႀကီးလူေကာင္း၊
နိုင္ငံေရးမွာအစဥ္အလာရိွသူ။
ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ရဲ႕ပင္ကိုယ္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး
က ဉာဏ္ထက္ျမက္သူ၊ မိမိကိုယ္ကိုယုံၾကည္မႈရိွသူ၊
ဆရာဝန္အုပ္စုတည္းမွာပင္ ထက္ျမက္မႈေပၚလြင္ၿပီး၊
ေဆးတကၠသိုလ္မွာ နည္းျပဆရာလုပ္ေနသူပါ။
အဓိကက်တဲ့ သူ႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို အကဲျဖတ္ၾကည့္ရင္
88 အေရးအခင္းတြင္ မႏၲေလးဆရာဝန္နဲ႔ေဆးတကၠ
သိုလ္မွာ သပိတ္ဦးေဆာင္သူ။နဝတအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ေရာက္လာေတာ့ လစာျမင့္၊ဂုဏ္သေရရိွတဲ့ေဆးတကၠသိုလ္ဆရာဘဝကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္မ်ားရဲ႕လက္ေအာက္မွ ကိုယ္တိုင္ႏႈတ္ထြက္ခဲ့သူ။ခိုင္မာတဲ့စိတ္ဓာတ္ရိွသူ။မတရားမႈကိုလက္မခံသူ။ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြကိုေကာင္းေကာင္းနားလည္သူပါ။ေ႐ြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕မွ အေကာင္းဆုံးစံႏႈန္းထား၍ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ နံပတ္ ၃ ထားသူကိုေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ရသလဲ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗဟိုရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ေလး
စားရမွာပါ။သို႔ေသာ္ဘာေၾကာင့္ေ႐ြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕၏
အဆုံးအျဖတ္အတိုင္းျဖစ္မလာရသလဲ။သိရိွရန္ေတာ့
လိုသည္။ဗဟိုကိုေမးျမန္းရမည္။စုံစမ္းရမည္။ ဗဟိုမွလဲ
အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာေပးရမည္မွာ ဒီမိုကေရ
စီ၏တာဝန္ယူမႈတာဝန္ခံမႈ အႏွစ္သာရပင္။ ေသခ်ာ
ေလ့လာၾကည့္မိေသာအခါ ေ႐ြးခ်ယ္ေရးကေမာက္က
မျဖစ္သြားေစရန္ျပဳလုပ္ေနေသာ လူတစု ၿမိဳ႕နယ္တြင္း
မွာရိွေနခဲ့။သူတို႔ဟာ ၿမိဳ႕နယ္စည္းထဲမပါ။သီးသန္႔လုပ္
ေဆာင္ေနေသာ ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ျပည္သူ႔သေဘာထားမပါ
ဘဲ ဗဟိုေ႐ြးခ်ယ္ေရးမ်က္ေစ့လွည့္စားေသာ တပါတီက
နည္းစံနစ္ေတြနဲ႔လုပ္ေဆာင္ေသာအဖြဲ႕တခုပါ။
က်ေနာ္တို႔ အားနာနာႏွင့္ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္အားဗဟိုမွ
ေ႐ြးခ်ယ္မႈ ေျပာင္းသြားေၾကာင္းသြားေျပာပါသည္။ထို
ေနရာမွျပဳတ္က်သြားေသာ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ဘာေတြ
ျပန္ေျပာသလဲ........
`` ကိစၥမရိွပါဘူးဗ်ာ၊ က်ေနာ့္ကို မေ႐ြးခ်ယ္လဲ၊NLDကို
ပဲ မဲေပးမယ္။ NLD ေအာင္နိုင္ေရးအတြက္ပဲ လုပ္
မယ္´´ တဲ့။
ကဲဗ်ာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္တဲ့စိတ္ဓာတ္ပါလဲ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးဘဘြားဘက္မွာလဲ အတိုက္အခံေပၚ
လာတယ္။ အဖြဲ႕ဝင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕လက္မွတ္ထိုးရယူၿပီး တစ္
ေယာက္ေပၚလာေပမယ့္ ဗဟိုကလက္မခံသျဖင့္ ဦး
ဘဘြားပဲ အတည္ၿပဳခဲ့ပါတယ္။
ထိုစဥ္မွာ အေရွ႕ဘက္နယ္ေျမ-၁- မွဝင္လာေသာဗဟို
သို႔ေပးပို႔စာ၊ ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္တိုင္းတို႔မွ ျပန္လည္သုံးသပ္ရန္
တင္ျပျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဗဟိုေ႐ြးခ်ယ္ေရးမွျပန္၍စီစစ္ခဲ့
ပါေတာ့တယ္။ျပႆ နာေတြ အေရအတြက္လဲ ပိုမ်ား
လာပါေတာ့တယ္။( ၁ )နယ္ေျမ အတြက္
•ၿမိဳ႕နယ္သေဘာထားမပါပဲအမည္စာရင္းတင္သြင္းသူ
• ၿမိဳ႕နယ္ကိုလွည့္စားၿပီး၊ဗဟိုအားမမွန္မကန္နည္းျဖင့္
မိမိကိုယ္ကို အမည္စာရင္းတင္သြင္းသူ
• ေက်း႐ြာအခ်ိဳ႕၏သေဘာထားရယူၿပီး အမည္စာရင္း
တင္သြင္းသူမ်ားေပၚလာပါေတာ့တယ္။
သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးရက္မွာေတာ့ ဗဟိုေ႐ြးခ်ယ္ေရး
၏မွန္ကန္သည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
• နယ္ေျမ(၁)၏ကုိယ္စားလွယ္ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္
• နယ္ေျမ(၂)၏ကိုယ္စားလွယ္ ဦးဘဘြားတို႔ပဲျဖစ္ခဲ့ပါ
ေတာ့တယ္။
{အပိုင္း ၅ ဆက္ပါဦးမည္။}
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ - ၃ -
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ - ၃ -
[ယခု ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ေက်းလက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေတြဦးစားေပး
လုပ္ကိုင္ေနတာေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ ၉၀ေ႐ြးေကာက္ပြဲကစ
၂၀၁၅ ေက်းလက္ေတြနဲ႔ဆက္စပ္ပုံေတြကိုေျပာေနရျခင္း
ပါ။အမရမိတ္ေဆြေတြက ၈၈ အေရးအခင္းနဲ႔အမရပူရအစ
၉၀ မွာဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ျဖတ္သန္းမႈကိုေတာင္းဆိုလာၾက
ပါတယ္။၈၈ အေရးခင္းမွ NLDအမရပူရျဖစ္လာပုံထိတစ္
ပိုင္းထား၍ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ၉၀ ထိအရင္
ေျပာပါမည္။သမိုင္းဆိုတာဖန္တီး၍မရ၊အမွန္တရားေပၚမွာ
အေျခခံ၍တခ်ိဳ႕ထိခိုက္တာမ်ိဳးရိွေကာင္းရိွနိုင္ပါတယ္။
အပိုင္း ၁ = ၈၈ မွ ၉၀/ အေရးအခင္းမွNLDစတည္ပုံ
အပိုင္း ၂ = ၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ
အပိုင္း ၃ = ၉၀ မွ ေနာက္ပိုင္း NLDတည္တံ့ေရးၿမိဳ႕နယ္
အလိုက္ႀကိဳးစားရပုံတို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ႏွင့္ပါတ္သက္ေသာ အပိုင္း ၂ မွစေျပာပါ
မည္။က်ေနာ္ေျပာဆိုခ်က္မ်ားသည္ က်ေနာ္ႏွင့္ထိေတြ႕ေန
သေလာက္သာျဖစ္ပါတယ္။အျခားၿမိဳ႕မ်ား၊ျမန္မာတနိုင္လုံး
အေပၚမလႊမ္းျခဳံနိုင္ပါ။က်ေနာ္ေျပာသေလာက္အပိုင္းဟာ
အမွန္တရားဆိုတာ က်ေနာ္တာဝန္ယူပါတယ္။]
၁၉၉၀ ခုေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပမည္ဟုနဝတအစိုးရေၾကျငာ
ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္ အေမစု အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္
ထားခ်ိန္ပါ။ဗဟိုNLDက ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ဆိုေတာ့
က်ေတာ္တို႔ျုမို႔႔နယ္လည္းပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္နိုင္ေအာင္လုပ္ရပါ
တယ္။ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မွာျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂ဦးစီ
ၿပိဳင္ရပါတယ္။အမရပူရမွာ နယ္ေျမ ၁ နဲ႔ နယ္ေျမ ၂ လို႔ပိုင္း
ရိွပါမယ္။၁ ဟာၿမိဳ႕ရဲ႕အေရွ႕ဖက္အပိုင္း(လယ္သမားအမ်ား
စုပါဝင္)။၂ ဟာၿမိဳ႕အေနာက္ပိုင္း(ကုန္သည္အမ်ားစု)။ေ႐ြး
ခ်ယ္ပုံမွာ ၿမိဳ႕နယ္စည္းရုံးေရးေကာ္မတီမ်ားမွေ႐ြးေကာက္ပြဲ
ကိုယ္စားလွယ္ေ႐ြးခ်ယ္ေရးေကာ္မရွင္ ၆ဦးကိုခန္႔ထားရပါ
တယ္။ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ ၃ဦးႏွင့္ပါတီစည္းရုံးေရးေကာ္မတီၿမိဳ႕နယ္
၃ ဦး၊ေပါင္း ၆ ဦးပါ။နယ္ေျမ ၁မွ ၃ဦးႏွင့္ ၂မွ ၃ဦး။
ၿမိဳ႕မိၿမိဳဖ ၁။ ဦးခ်စ္တင္ (အိုးေတာ္ရပ္/ - ၂ - နယ္ေျမ)
၂။ ဦးေ႐ႊေအာင္ (ယာေတာ္႐ြာ/ - ၁ - နယ္ေျမ)
၃။ ဦးလွမင္း (ေညာင္နီပင္၊နတ္ေရကန္႐ြာ/ - ၁ -
နယ္ေျမ)တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
ပါတီစည္း ၁။ ဦးဘိုေလး (သူငယ္ေတာ္႐ြာ/-၂ - နယ္ေျမ)
၂။ ဦးေစာျမင့္ (ဥယ်ာဥ္ေတာ္႐ြာ/- ၁-နယ္ေျမ)
၃။ ဦးထြန္းျမတ္ (ေတာင္ႀကီးရပ္/- ၂-နယ္ေျမ)
တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေ႐ြးခ်ယ္ပုံမွာ -
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္လို
သူမ်ားက ၆ ဦးေကာ္မရွင္သို႔ေလွ်ာက္လႊာတင္ရပါတယ္။
သူတို႔အရည္အခ်င္းေပၚမူတည္၍၊နယ္ေျမတစ္ခုလ်ွင္ဦးစား
ေပး ၁/၂/၃ ဆိုၿပီး ၃ ဦးစီေ႐ြး၍ဗဟိုေကာ္မရွင္သို႔တင္ရပါ
တယ္။ၿမိဳ႕နယ္မွေ႐ြးခ်ယ္လိုသူဟာ အဆင့္ ၁ မွာထားပါ
တယ္။ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲေသခ်ာပါတယ္။ေနာက္ဆုံးအဆင့္ဗဟိုေ႐ြးခ်ယ္ေရးမွဆုံးျဖတ္ပါတယ္။အမရ
ပူရအတြက္ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္သူမ်ားမွာ -
နယ္ေျမ( ၁ )
ဦးစားေပး- ၁ - ေဒါက္တာေဇာ္ျမင့္ေမာင္(အိုးေတာ္ရပ္)
- ၂ - ဦးလွျမင့္ (ေလးစုရပ္)
- ၃ - ဦးအုံးေငြ (ဝဲႀကီးဆင္႐ြာ/တလင္းႀကီး)
နယ္ေျမ( ၂ )
ဦးစားေပး - ၁ - ဦးဘပြား (ေလးစုရပ္)
- ၂ - ဦးထြန္းရိွန္ (အိုးေတာ္ရပ္)
- ၃ - ဦးခင္ေမာင္ၫြန္႔ (က်န္တန္းရပ္)
တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
သူတို႔ ၆ ဦးအားဗဟိုသို႔တင္ပို႔ရပါတယ္။ဗဟိုမွတစ္ဦးစီကို
စီစစ္၍အတည္ျပဳပါမယ္။ရက္သတၱ ၂ ပတ္ခန္႔ဗဟိုမွကိုယ္
စားလွယ္ေလာင္း ၁ ဦးစီ၊ စီစစ္ေပးပါတယ္။ထို႔ေနာက္
ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔စာရင္းျပန္ပို႔ပါတယ္။ရက္ ၂ ပါတ္ခန္႔ ျပႆနာ
မရိွေသာအခါမွာ အတည္ျပဳပါတယ္။
ဗဟိုမွစီစစ္ေ႐ြးေပးလိုက္တဲ့အမရပူရၿမိဳ႕နယ္အတြက္ကိုယ္
စားလွယ္ေလာင္းမ်ားမွာ -
နယ္ေျမ - ၁ - အတြက္ ဦးအုံးေငြ
နယ္ေျမ - ၂ - အတြက္ ဦးဘပြား တို႔ျဖစ္ေနပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ - ၂ -
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ - ၂ -
၉၀ ခုႏွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ အမရပူရမဲဆႏၵနယ္တြင္
ကိုယ္စားလွယ္ ၂ ေနရာဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ရပါတယ္။
အေရွ႕မဲဆႏၵနယ္ ၁ မွာ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္ NLD ကိုယ္စား
ျပဳဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး၊ နယ္ေျမ ၂ မွာ ဦးဘပြားယွဥ္ၿပိဳင္
ပါတယ္။ နယ္ေျမ ၁ ဟာေက်းလက္ေဒသ႐ြာမ်ား အမ်ားစု
ပါဝင္ေနၿပီး နယ္ေျမ ၂ ဟာၿမိဳ႕မရပ္ကြက္မ်ားနဲ႔ ၿမိဳ႕ႏွင့္ဆက္
သြယ္မႈေကာင္းတဲ့ေက်းလက္မ်ားပါဝင္ပါတယ္။ ၈၈ ကာလ
မွာ အာဏာရွင္ကိုတၿမိဳ႕လုံးရိွတဲ့ျပည္သူေတြ မႀကိဳက္ၾကပါ၊
သို႔ေသာ္ ေက်းလက္မ်ားတြင္ အာဏာရွင္၏ဖိအားပိုသျဖင့္
အေၾကာက္တရားပိုပါတယ္။ ၈၈ ဆႏၵျပပြဲကိုၿမိဳ႕မပိုင္းနဲ႔အ
လုပ္သမားပိုင္းကအရင္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ေက်းလက္ပိုင္းလဲ
မေရွးမေႏွာင္းပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၉၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ဦး
ေဇာ္ျမင့္ေမာင္တာဝန္ယူရတဲ့နယ္ေျမဟာေက်းလက္ေဒသ
ပိုမ်ားသျဖင့္ ပိုက်ိဳးစားရပါတယ္။ေနာက္တခုကသူတာဝန္ယူတဲ့နယ္ေျမမွာ စစ္တပ္နယ္ေျမ ၃ ခုနဲ႔ အစိုးရအလုပ္ရုံ
၂ ခု၊ အစိုးရဌာနမ်ား အမ်ားဆုံးရိွေနတဲ့ေနရာပါ။ေက်း႐ြာေတြကလဲတ႐ြာနဲ႔တ႐ြာေဝးလံတဲ့အျပင္၊႐ြာမ်ားသြားလ်ွင္
စက္ဘီးမ်ားျဖင့္စည္းရုံးေရးဆင္းရ၍ အခ်ိဳ႕႐ြာမ်ားမွာညအိပ္
စည္းရုံးရပါတယ္။
{ ဆက္ပါဦးမည္။ }
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္
က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ဦးေဇာ္ျမင့္ေမာင္
သူဟာ အေျပာအဆိုႏုညံ့ခ်ိဳသာတယ္။
ယဥ္ေက်းတယ္။ ဟိတ္ဟန္ မမ်ားတတ္သူ။
မိဘမ်ိဳးရိုး ပညာတတ္အသိုင္းအဝို္င္းမွေပါက္ဖြားလာသူ။
သို႔ေသာ္ အဆင့္အတန္း မခြဲျခားတတ္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ အမရပူရ မဲဆႏၵနယ္ ၁ (အ
မရပူရ အေရွ႕ဖက္အပိုင္း) မွာဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး အနိုင္
ရခဲ့ပါတယ္။
မွတ္မိပါေသးတယ္။အေရွ႕ပိုင္း႐ြာမ်ားက တ႐ြာနဲ႔တ႐ြာသိပ္
ေဝးၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔တ႐ြာသြားလ်ွင္တညအနဲဆုံးအိပ္
ရတယ္။ သြားတာကလဲစက္ဘီးမ်ားနဲ႔သာ။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ
ကာလမ်ားကိုထိုနည္းနဲ႔ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ စည္းရုံး
ေရးခရီးသြားရင္းေရခ်ိဳးခ်င္လ်ွင္ တခါတရံဒုဌဝတီျမစ္ထည္း၊
တခါတရံ လယ္ေပးေရေျမႇာင္းထည္း။ ႐ြာသားမ်ားနဲ႔အတူ။
သူႀကိဳက္တာက ထိုေျမႇာင္းမ်ားမွဖမ္းရသည့္ လယ္ၾကားငါး၊
စည္းရုံးေရးသြားသည့္အခါလူငယ္မ်ားနဲ႔တေပ်ာ္တပါး။ ထို
စဥ္ကတည္းကလူငယ္မ်ားက သူနဲ႔စည္းရုံးေရးဆင္းရတာ
ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကပါတယ္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့သူဟာ လူငယ္
မ်ိဳးဆက္နိုင္ငံေရးသမားေတြကိုခ်စ္တတ္သူမို႔ပါ။
တခုထူးျခားတာက သူဟာအေျပာခ်ိဳ ႏုညံ့သေလာက္၊ ယုံ
ၾကည္ခ်က္ခိုင္မာသူ၊ သစၥာေစာင့္သိသည့္အရာမွာတင္းမာ
သူ။တနည္းေျပာလ်ွင္နိုင္ငံေရးမွာေခါင္းမာသူလို႔ေျပာရေပ
မယ္။ ေနာက္တခ်က္က အဖြဲ႕၏စည္းမ်ဥ္းမ်ားအေပၚသိပ္
သည္းလြန္းသူပါ။
ေနာက္တခုက လုပ္ငန္းမ်ားမွာထင္ရွားေစလိုမႈထက္ ေသ
ခ်ာခိုင္မာသည့္ေအာင္ျမင္မႈကိုရွာေဖြတတ္သူပါ။ဆိုလိုတာ
က လုပ္ငန္းအေႏွးအျမန္ထက္၊ခိုင္ခန္႔တည္ၿမဲသည့္ေအာင္
ျမင္မႈကိုႏွစ္သက္သူလို႔ထင္ျမင္မိပါတယ္။
(သူနဲ႔လည္း မေတြ႕တာၾကာၿပီျဖစ္လို႔ သတိတရ သူနဲ႔လက္
တြဲခဲ့ရတဲ့ကာလမ်ားထည္းမွအနည္းငယ္ေျပာၾကည့္တာပါ)
MASU
`` အလြမ္း MASU ’’
အပိုင္း ( ဂ )
အတိတ္ဆိုတာ ၿပီးဆုံးခဲ့တာမွန္ေပမယ့္
ျဖတ္ေတာက္ပစ္လို႔ မရေကာင္းတဲ့အရာ။
အတိတ္ဋီကာကို ဒႆနတရပ္အေနနဲ႔ မဖြဲ႕ဆိုခ်င္ေတာ့။
အတိတ္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ ဘဝေတြထည္း
ႀကီးႀကီးမားမား ပါဝင္ပါတ္သက္ေနပါတယ္။
MASU နဲ႔ က်ေနာ္ရဲ႕ အတိတ္ကေတာ့
ခႏၶာရွိသ၍ ေမ့မရ၊
တသက္မွာ တႀကိမ္သာရခဲတဲ့ ဒုလႅဘ။
က်ေနာ္တို႔ဘဝရက္စြဲမ်ားရဲ႕
` ေရႊအိုေရာင္ အိပ္မက္ ’ မ်ားသာ။
အပိုင္း ( ဃ )
သူငယ္ခ်င္းေတြေစာင့္ေနေစေတာ့။
ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ အခန္းအနားေနရာမသြားခင္
အမိေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထည္း အရင္ေရာက္မိ။
သူနဲ႔သြားေနၾကေနရာေလးေတြ
ဦးအုံး
မိဂဒါဝုန္ ဆိုင္ေတြ၊
Botany Department ေနာက္၊ ကုကၠဳိပင္ႀကီးေအာက္၊
ေရနီေျမာင္းေဘာင္ေပၚက ဘူးသီးေၾကာ္ဆိုင္ေလး၊
ၿမိဳ႕ထည္း႐ုပ္ရွင္ၾကည့္၊ေစ်းခ်ိဳေစ်းဝယ္သြားလွ်င္
အတူစီးေနၾက အမွတ္ ၃ ကားဂိတ္ကေလး၊
အရင္ဆုံးသြားရမယ့္ေနရာ ..
က်ေနာ္တို႔ေနခဲၾ့ကတဲ့
ေရႊျပည္ေအး ...
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆိုးခဲ့ ... ေရႊျပည္ေအး
လကုန္ ေငြျပတ္ အစားရဆိုးတဲ့ အေဆာင္ထမင္း ဟင္းနဲ႔
ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရ ... ေရႊျပည္ေအး
က်ေနာ္တို႔ခ်စ္တဲ့ Hall Tutor ဦးသန္းေဆြ(ျမန္မာစာ)ရဲ႕
အခန္းမွာ တညလုံး
စာေပအေၾကာင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾက ... ေရႊျပည္ေအး
ေလးျဖဴသီခ်င္းထဲက ... ေရႊျပည္ေအး
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ... ေရႊျပည္ေအး
ေရႊျပည္ေအး
ေရႊျပည္ေအး
ေရႊျပည္ေအး...
( ၁ )
အခန္း (၁၀၆ )
အေပၚထပ္၊ ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာလွည့္
ေက်ာင္းသား ၄ ေယာက္
ညီညီလြင္ .. ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ဓာတု ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕
တင့္ႏိုင္ .. တတိယႏွစ္ ႐ုကၡ ေတာင္ႀကီး
မ်ိဳးျမင့္ေအာင္ .. ဘြဲ႕လြန္ စိတ္ပညာ မလႈိင္ၿမိဳ႕
ၿပီး .. က်ေနာ္
တေယာက္ အက်င့္တမ်ိဳး။
ေလာကတြင္ဘုရားတဆူသာရွိၿပီး၊
အယူကြဲေနျခင္းသာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အားလုံးအတူတူဟု ယူဆကာ
ဘာသာစုံဘုရားမ်ားအားေန႔စဥ္ရွိခိုးရင္း
တေနကုန္ေစသူ(သို႔မဟုတ္)အမ်ားအေခၚ ဘိုးေတာ္
ညီညီလြင္ ..
သူ႔အိပ္စင္ေခါင္းရင္း၌ ခ်ိပ္ကပ္ထားသည္က
ဗုဒၶအရွင္ပုံေတာ္၊
လက္ဝါးကပ္တိုင္ႏွင့္ေယရႈ၊
ကိုရမ္းက်မ္း၊
လက္ ေျခာက္ဖက္ႏွင့္လက္ခ်္မီးပုံ။
ေနာက္တေယာက္ တင့္ႏိုင္။
လကုန္ခါနီးလွ်င္ ပိုက္ဆံအၿမဲျပတ္သူ၊
ထိုအခါ အခန္းတံခါး ပိတ္ၿပီး၊
ဖဲဝိုင္းေထာင္ပါေတာ့တယ္။
အေကာက္မ်ားေကာက္၍ ေက်ာင္းစရိပ္ရွာသူ။
တေနကုန္ မည္သည့္ေနရာသြားေနသည္မသိ။
ညနက္မွ အၿမဲျပန္လာၿပီး အခန္းေဖာ္ေတြ အိပ္မရေအာင္
ဘာသံစဥ္၊ ဘာစေကးမွန္းမသိ
တအီအီ ညလုံးေပါက္တေယာထိုးသူက မ်ိဳးျမင့္ေအာင္။
သူတို႔ဟာ တေယာက္တမ်ိဳးစ႐ိုက္ေတြရွိၾကေပမယ့္
ဘုံတူညီခ်က္ေတာ့ရွိပါတယ္။
အဲဒါ အတန္းလုံးဝ မတက္ၾကျခင္းပါ။
အတန္းအၿမဲမွန္သည္က က်ေနာ္
Class မစမီ အခန္းအေပါက္မွ ခတၱာက အၿမဲေစာင့္ေန၊
သူႏွင့္ ဦးအုန္းဆိုင္မွာ breakfast ၿပီးမွ အတန္းသြား
ေက်ာင္းေနာက္က်သည္ မရွိ
ေက်ာင္းေနာက္မက်ေအာင္ အၿမဲကူညီသူ ႏွစ္ဦးရွိေသး
ေတာင္ႀကီးသား ၫြန္႔တင္ႏွင့္ ေဌးေအာင္။
အတန္းထည္းမွ ႏႈတ္ခမ္းနီရဲရဲ၊ ပဲမ်ားမ်ား၊
ပိန္ေသးေသး ဂ်ပုမေလး အတြက္
အတန္းမွန္သူက ေဌးေအာင္။
တကၠသိုလ္ေရာက္လို႔ ခ်စ္သူတဦးမွ် မထားမိလိုက္လ်င္
မဟာအဓိပၸာယ္ႀကီး မွားယြင္းသြားမည္ အယူအဆျဖင့္
ေနာက္ဆုံးႏွစ္
ရီးစားတဦးျမန္ျမန္ရွာေရးစီမံကိန္း မန္ေနဂ်ာ ၫြန္႔တင္။
ထိုထိုေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ား
ေန႔စဥ္ အတန္းမပ်က္ ေက်ာင္းတက္ေနရတဲ့... က်ေနာ္။
( ၂ )
ခ်စ္သူ၏ ပညတ္ေတာ္မွာ ...
` ေမာင္ရယ္ ’ ......... တဲ့
` စာ က်က္ခ်ိန္ နဲ႔ ထမင္းစားခ်ိန္က လြဲရင္ ´........ တဲ့
` ခတၱာ ကိုပဲ သတိရေန ရမယ္ေနာ္ ´......... တဲ့
သူမသိလို႔ပါ ... တကယ္ဆို
စာက်က္ဖို႔၊ စာအုပ္ဖြင့္လိုက္ရင္
ပထမဆုံး ျမင္ေနမိတာ .... ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာ
မ်က္လုံးရဲ႕ အေရြ႕
စာလုံးေလးေတြတိုင္းဟာ .... ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာ
ေရဆာလို႔ ခတ္ယူစဥ္
ေရၾကည္ၾကည္မွာ ေပၚလာတာ .... ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
မနက္လင္း မ်က္လုံးအဖြင့္
အရင္ဆုံး ေတြ႕တာ .... ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ညတိုင္း
ေခါင္းအုံးေပၚ ဦးေခါင္းေရာက္ရင္ပဲ
အေတြးထည္းဝင္ေနၾက ဘာဝနာ .... ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
အခ်ိန္တိုင္း ..
ေနရာတိုင္း ..
ရင္ခုန္လိုက္တိုင္းမွာ ..
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔ မ်က္ႏွာ
ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ .......................
စကၠန္႔စိပ္ကေလးေတြ
တခ်က္ေရြ႕လိုက္တိုင္း
ရင္ထည္း ဝင္လာတာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ
တေနကုန္တဲ့အခါ
က်ေနာ့္တကိုယ္လုံး ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာမ်ားနဲ႔ျပည့္ၿပီး
က်ေနာ္ဟာ ခ်စ္သူ
ခ်စ္သူဟာ က်ေနာ္
က်ေနာ္နဲ႔ခတၱာ တထပ္ထည္း
က်ေနာ့္ေျခတဖဝါးက ခတၱာတဖဝါး
က်ေနာ္အသက္တခ်က္ရႉလိုက္တိုင္း
ခတၱာပင့္သက္တရႈိက္
အို..က်ေနာ့္အသက္ဓာတ္ဆိုတာ ခတၱာပါ
ဟုတ္တယ္မို႔လား..
ဒီလိုပုံရိပ္ေတြနဲ႔
က်ေနာ္ဟာ ` အခ်စ္႐ူးေလး ´ပါ။
( ၃ )
ခ်စ္သူ၏ တာဝန္ဝတၱရားအားျဖင့္ ...
တေန႔လွ်င္ လက္ကိုင္ပုဝါ ၂ ထည္ယူေဆာင္ရပါမယ္
ဘူးသီးေၾကာ္ဆိုင္ေလးထိုင္ပါတယ္
အေၾကာ္ယူတဲ့ သူ႔လက္ကေလးေတြ သိပ္လွတယ္
က်ေနာ္ ရင္ေတြခုန္ပါတယ္
ဆီေပေနတဲ့သူ႔ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ
တေခ်ာင္းျခင္း လက္ကိုင္ပုဝါနဲ႔သုတ္ေပးမယ္။
မိဂဒါဝုန္မွာ မနက္စာ
ထမင္းစား
လႈပ္ေရြ႕ေနတဲ့ သူႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ သိပ္လွတယ္
က်ေနာ္ ရင္ေတြခုန္ပါတယ္
ဟင္းစေလးေတြ ၿငိေနတယ္
လက္ကိုင္ပုဝါေလးထုတ္ယူတယ္
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖြဖြေလး သုတ္ေပးမယ္။
ေက်ာင္းဆင္း ညေန
ေရနီေျမာင္းတေလ်ာက္သြားၾကမယ္
ၾကည္စယ္
စိတ္ေကာက္
ျပန္ေခ်ာ့
ရယ္ၾက
ပုံေျပာ
မ်က္ရည္
ဝမ္းနည္း
ေပ်ာ္ရႊင္
ခ်စ္သူေတြရဲ႕ ညေနေလ...
အဲဒီလိုျဖတ္သန္း
ေျမာင္းေဘာင္တေလ်ာက္
သူေျပးေဆာ့
ေခၽြးစို႔စို႔ေလးေတြကို
လက္ကိုင္ပုဝါေလး သုတ္ေပးမယ္
လက္ကိုင္ပုဝါေလးမွာ ခ်စ္သူရနံ႔ေတြပါေနတယ္
က်ေနာ္အလြတ္ရေနတဲ့ သူ႔ရနံ႔သင္းသင္းေလး
သူ႔ရနံ႔ေလးနဲ႔လက္ကိုင္ပုဝါ ... စုထုတ္ေခါက္ၿပီး
က်ေနာ့္လက္ဝဲဘက္ အိတ္ေထာင္ထည္း
ထည့္ထားတယ္
ခ်စ္သူ႔ရနံ႔ေတြ ႏွလုံးအိမ္ထည္းစိမ့္ဝင္သြား
က်ေနာ္ ရင္ေတြခုန္ပါတယ္
က်ေနာ္
အခ်စ္တာဝန္ ေက်ႁပြန္သူ ရမွတ္ ၁၀၀
အခ်စ္စည္းမ်ဥ္း လိုက္နာသူ ရမွတ္ ၁၀၀
အခ်စ္မိန္႔သမွ် နာခံသူ ရမွတ္ ၁၀၀
အခ်စ္ရပ္ဝန္းမွာဘာသာစုံဂုဏ္ထူးျဖင့္ က်ေနာ္က ပထမ
ဟုတ္တယ္မို႔လား ..
ဒီလိုျပည့္စုံမႈေတြနဲ႔ေလ
က်ေနာ္ဟာ ` အခ်စ္႐ူးေလး ´ ။
( ၄ )
ကံၾကမၼာဆိုတာ မိစၧာတေကာင္ပါ။
စာေမးပြဲႀကီး ေျဖၿပီးၿပီ
သူျပန္ေတာ့မယ့္ ကားဂိတ္
` ေမာင္ လိုက္ မခဲ့ရဘူးေနာ္ ´
ရက္စက္တဲ့စကားကို ခ်စ္တဲ့သူေတြဆိုတတ္ပါလား
ဆိုတာ
ခု သိရၿပီေပါ့။
က်ေနာ္တို႔လက္ထပ္ၾကမယ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာလည္း
သူ လက္မခံခဲ့၊
ခနခန အထပ္ထပ္ ၾကားၿပီးသား
သူ႔ယုံၾကည္ခ်က္ေတြသာ...
နယ္စပ္ေဒသမွာ ကေလးေတြ
ခ်ိဳ႕တည့္တယ္ဆိုတာ ... သိပါတယ္
ပညာမသင္ၾကားႏိုင္ဘူးဆိုတာ ...သိပါတယ္
သူတို႔ဘဝျမႇင့္တင္မယ္ဆိုတာ ... သိပါတယ္
၅ ႏွစ္ေလာက္ဆရာမေလးဘဝနဲ႔
ကေလးေတြစာတတ္ေစမယ္ဆိုတာ ... သိပါတယ္
ဟုတ္ပါတယ္ .. ေမာင့္ကိုထည့္ မစဥ္းစားပါနဲ႔
ဟုတ္ပါတယ္ .. မင္းပဲ ျမင့္ျမတ္ပါတယ္
က႐ုဏာရွင္မေလးေရ .. မင္းေစတနာ ဗရပြနဲ႔
တို႔ကိုထားခဲ့ေတာ့မွာလား။
က်ေနာ့္ပုခုံးထက္မွာ တသိမ့္သိမ့္နဲ႔ သူငိုတယ္၊
သူ႔ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးက ႏွလုံးအိမ္မွာရစ္ဝဲလို႔၊
` ျပန္ေတာ့ ေမာင္ ရယ္ ´ တဲ့။
ကားေပၚတက္
ကားတံခါးမွ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး
သူငိုသြားမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိေနတယ္
ေဝွ႕ရမ္းႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့သူ႔အရိပ္ကေလး
ဒါ ... ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္ျခင္းဆိုတာ က်ေနာ္မသိခဲ့မိပါ၊
ဟုတ္တယ္မို႔လား ...
ေသာကေတြ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးနဲ႔
က်ေနာ္ဟာ ` အခ်စ္႐ူး တေယာက္ ´။
( ၅ )
အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ ရွာေဖြခဲ့ပါတယ္
သူတို႔သားအဖ ေျပာင္းသြားၾကၿပီ .. ဆိုတဲ့စကားသာ
ၾကားခဲ့၊
ဒီလိုပဲထားခဲ့ေတာ့မွာလား .... ခတၱာေရ။
တေန႔
သူငယ္ခ်င္း ၫြန္႔တင္ သတင္းေပးလို႔
ေတာင္တန္းႀကီးေတြ အထပ္ထပ္ေက်ာ္
နယ္စပ္ရြာကေလးတရြာ
ဆရာမေလး လုပ္ေနသတဲ့၊
ခ်က္ျခင္း က်ေနာ္လိုက္သြားခဲ့
ခတၱာေရ .... ေမာင္လာၿပီ
ခတၱာေရ .... ႀကိဳေနမွာလား
ခတၱာေရ .... မင္း႐ုပ္ေရ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းသြားလဲ
ေက်ာင္းၿပီး ၄ ႏွစ္ၾကာထိ ဘာေၾကာင့္
မဆက္သြယ္လဲ .... က်ေနာ္ေမးမယ္
အလုပ္ေတြ မပင္မပန္း လုပ္ေနရတာ
အဆင္ေျပရဲ႕လား .... က်ေနာ္ေမးမယ္
ေမာင့္ကိုသတိရၿပီး ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း
ငိုေနတာလား .... က်ေနာ္ေမးမယ္
-------------------
ေတာင္ကုန္းထက္က
အင္ဖက္မိုး အိမ္ကေလး
အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ အဖိုးအိုတေယာက္
အိမ္ေရွ႕ ဝါးကပ္ၾကမ္းမွာထိုင္ေန
ခတၱာရဲ႕ေဖေဖ
က်ေနာ့္ကိုျမင္ေတာ့ ရီေဝတဲ့အၾကည့္နဲ႔
` လူေလး .. ခတၱာကိုလာေတြ႕တာလား ´
` ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး .. ခတၱာ ခတၱာေရာ ´
အေမာတေကာေမးမိ
` လာ လူေလး´
ေလးလံတုန္ခ်ိေနတဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြေနာက္လိုက္ခဲ့၊
ေတာင္ကမူေလးထက္
ေျမမို႔မို႔ေလးတခု
ေရွ႕မွတိုင္ေပၚ ခ်ိပ္ဆြဲထားတဲ့ ပ်ဥ္ခ်ပ္ေလးတခု
မသတ္မရပ္ လက္ေရးနဲ႔ စာတမ္းေလးတခု
*ဆရာမေလး ခတၱာ
အသက္ ( ၂၄ ) ႏွစ္*
က်ေနာ့္ကမ႓ာတလုံး လုံး ျပဳတ္က်သြား
ခ ..
ခတ္ ..
ခတၱ ..
ခတၱာ ............
`` ခတၱာ ေရ .................................................´´
ခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱာခတၱ
ၿပိဳက်သြားေသာကမ႓ာႀကီး
ခတၱာ
ေသလွ်က္ ရွင္ေနဦးမွာ
က်ေနာ္
ရွင္လွ်က္ ေသက်န္ရစ္ပါေတာ့မယ္
------------
မေအးခ်မ္းတဲ့နယ္စပ္ေဒသ
ေသာင္းက်မ္းသူ ပစ္လိုက္တဲ့ က်ည္ဆံတေတာင့္ဟာ
အျပစ္ကင္းၿပီး
ျဖဴစင္စြာပညာသင္ေပးေနတဲ့ ဆရာမေလးတဦးရဲ႕
ႏွလုံးသားကိုမွ
ထိုးေဖာက္သြားရသလား ဗ်ာ
ဟုတ္ပါတယ္ ...
အေမွာင္အတည့္ ကမ႓ာႀကီးတလုံးစာအလြမ္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္ဟာ ` အခ်စ္႐ူးႀကီး ´။
အပိုင္း ( င )
{ နိဂုံး }
အခ်ိန္လင့္သြားၿပီ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ေစာင့္ေနေတာ့မည္
ဆရာကန္ေတာ့ ခန္းမသို႔
ႏွစ္ ၃၀ စာအလြမ္းတို႔ ရပ္တန္႔
{ နိဂုံး ရဲ႕ နိဂုံး }
ခန္းမေရာက္ေတာ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္မရ စ ကန္ေတာ့ေနၿပီ
အခန္းတခုလုံးရွာေနမိ
ဪ မျဖစ္ႏိုင္ မလာႏိုင္ေတာ့မွန္းသိေနေသာ္လည္း
မသိစိတ္က ရွာေဖြေနမိ
ရွာမိပါတယ္ .... ခတၱာရယ္
` အားလုံးကန္ေတာ့ရေအာင္ ခင္ဗ်ား ..... တႀကိမ္ ´
ေနာက္ဆုံးေနရာေလးမွ
ဦးခ်မိ ..... တႀကိမ္
ရန႔ံ
က်ေနာ္ ရင္းႏွီးတဲ့ ရနံ႔
ခတၱာရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလး
ဘယ္ကရေနသလဲ
သူေရာက္ေနလား
ဦးခ်ရာမွ ေခါင္းေမာ့ရွာေဖြမိ
ရန႔ံေလးက က်ေနာ့္ေဘးမွ
ခတၱာ
ဆရာကန္ေတာ့ေနတဲ့ ပုံလႊာ
အရိပ္ျဖဴျဖဴေလး ...............။ ။
ႀကီး ျမတ္ သူ
သခင္ ဖိုးလွႀကီး
အာဠာဝက အမည္ခံ သခင္ဖိုးလွျကီး
၁၂၉၉ - ခု၊ ၁၃ဝဝ ျပည့္နွစ္ ေရနံေျမ သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ခဲ့သူမွာ အာဠာဝက အမည္ခံ သခင္ဖိုးလွျကီး ျဖစ္ပါသည္။ ဖိုးလွျကီးသည္ မေကြးခရိုင္၊ သရက္ေလးပင္ ရြာ၌ ေမြးဖြားသည္။ မိဘမ်ားမွာ သာမန္ ဆင္းရဲသား ဇနီးေမာင္နွံမ်ား ျဖစ္ျကသည္ဟု ဆိုသည္။ မိဘမ်ား၏ အမည္မ်ားနွင့္ ဖိုးလွျကီး ေမြးသကၠရာဇ္ကို အတိအက် မသိရေသးပါ။
ဖိုးလွျကီး၏ ေမြးသကၠရာဇ္ကို ခန့္မွန္း ယူဆမည္ ဆိုလွ်င္ ၁၉၃၈ - ခု ေရနံေျမ အေရးေတာ္ပံု ကာလ အတြင္း၌ သခင္ ဖိုးလွျကီး၏ အသက္သည္ ၃ဝ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ရွိသည္ ဟူေသာ အခ်က္ကို မွန္းဆေသာအားျဖင့္ သူ၏ ေမြးသကၠရာဇ္မွာ ၁၉ဝ၈၊ ၁၉ဝ၉၊ ၁၉၁ဝ - ခုနွစ္ေလာက္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယူဆရန္ အေျကာင္း ရွိပါသည္။
ဇာတိမာန္
ဖိုးလွျကီး ၁၄ နွစ္သား အရြယ္ခန့္ေလာက္တြင္ ျဗိတိသွ် ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ့ အစိုးရ၏ ဖိနွိပ္ ခ်ုပ္ခ်ယ္မႈကို ခံခဲ့ရသည့္ ျဖစ္ရပ္မွ စတင္ လာခဲ့သည္။ ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္မ်ား ရင္တြင္းမွ စတင္ ပ်ိုးေထာင္ လာခဲ့သည္။ ထိုေခတ္ကာလက ျမန္မာျပည္ကို အုပ္ခ်ုပ္ေသာ အဂၤႅိပ္ နယ္ခ်ဲ့ အစိုးရသည္ ေျမခြန္၊ ယာခြန္မ်ား မေပးေဆာင္နိုင္လွ်င္ ပစၥည္းသိမ္း၍ ေလလံပစ္သည္။ သိမ္းရန္ ပစၥည္း မရွိလွ်င္ လူကိုဖမ္း၍ ေထာင္ခ်သည္။ ဖိုးလွျကီး၏ ဖခင္မွာ ေျမခြန္ေဆာင္ရန္ ေငြလည္းမရွိ၊ သိမ္းရန္ ပစၥည္းလည္း မရွိသျဖင့္ လူဖမ္းျခင္း ခံရရွာေလသည္။ ၁၄ နွစ္သား အရြယ္ ခပ္ငယ္ငယ္ ဖိုးလွျကီးသည္ သူ့ဖခင္အား ပုလိပ္မ်ား ဖမ္းသြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူ့မိခင္က မ်က္ရည္စက္လက္နွင့္ “ေျမခြန္ မေပးနိုင္လို့ ဖမ္းသြားတယ္ သားရယ္” ဟူေသာ သူ့မိခင္၏ အေျပာကိုျကားရင္း သူ့ရင္တြင္း ျပည့္က်ပ္ ဆို့နစ္ေနေသာ ေဝဒနာကို ခံစားခဲ့ရရွာသည္။ သူ့မိခင္သည္ မက်န္းမာလ်က္ ပုလိပ္ကို ပုဆစ္တုတ္ ထိုင္ရင္း ေတာင္းပန္သည္ကို ဖိုးလွျကီး ျမင္သည္။ တိုးလွ်ိုး ေတာင္းပန္ေသာ အျပုအမႈမ်ိုးကို ဖိုးလွျကီး မနွစ္ျမို့။ တကယ္မရွိလို့ မေပးနိုင္သည္ကို ခြင့္လွြတ္ရန္သာ ရွိသည္။ ယခုကား ရက္စက္ရာ က်လြန္းသည္။ လူမဆန္ေသာ ျပုမႈခ်က္သာ ျဖစ္သည္ဟု သူယူဆသည္။ တိုင္းတပါးသားတို့၏ အုပ္စိုးမႈေအာင္တြင္ ေနရေသာေျကာင့္ ဤအျပုအမူမ်ိုး ခံစားရသည္ဟု ဖိုးလွျကီး ျမင္လာသည္။ နယ္ခ်ဲ့ အဂၤႅိပ္ကို ရြံမုန္းစ ျပုလာသည္။
ဖိုးလွျကီးသည္ နယ္ခ်ဲ့ အဂၤႅိပ္ကို ေတာ္လွန္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္လေရာင္၏ ညာလက္ရံုး ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ ဘုန္းေတာ္ျကီးေက်ာင္းတြင္ ပညာ သင္ျကားခဲ့ဖူးသည္။ ထိုဘုန္းေတာ္ျကီးသည္ ဖိုးလွျကီးအား ဗိုလ္လေရာင္ က်ဆံုးျပီးေနာက္ အေျခမက်သျဖင့္ ရဟန္းေဘာင္သို့ ကူးေျပာင္းခဲ့ရပံု၊ အဂၤႅိပ္တို့ ယုတ္ညံ့ - ညစ္ပတ္ပံု၊ ျမန္မာတို့ ဇာတိေသြးရွိပံု၊ ထက္ျမက္ပံု၊ အမ်ိုးကို ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္းထိုက္ပံု၊ ျမန္မာ့ ေျမေပၚမွ ယုတ္မာေသာ နယ္ခ်ဲ့ အဂၤႅိပ္တို့ကို ေမာင္းထုတ္ရမည့္ပံု စသည္မ်ားကို ဇာတိမာန္ တကြ္ြ့ကေအာင္ ေျပာျပေလသည္။ ဖိုးလွျကီးသည္ တစထက္ တစ ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္ တကြ္ြ့ကသည္ထက္ တကြ္ြ့ကလာေလသည္။
ကမၻာစစ္
၁၉၁၄ - ခု၊ ၁၉၁၅ - ခုနွစ္ ခန့္ေလာက္တြင္ ပထမ ကမၻာစစ္ပြဲျကီး ျဖစ္ပြားေလသည္။ အဂၤႅိပ္တို့သည္ ကမၻာစစ္ပြဲ အတြက္ စစ္သား စုေဆာင္းေသာ အခါ ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာ လူမ်ိုးမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ဝင္ေရာက္ျကသည္။ ဤတြင္ အဂၤႅိပ္ကို ေတာ္လွန္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဘုန္းေတာ္ျကီးသည္ ဖိုးလွျကီးအား စစ္ထဲဝင္ရန္ တိုက္တြန္းသည္။ ကြၦန္အျဖစ္ ေနရမည့္ အတူတူ စစ္မႈထမ္းရင္း ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္ ထုတ္သင့္သည္။ စစ္ရဲ့ အေတြ့အျကံုကို ကိုယ္တိုင္ တတ္သင့္သည္။ စစ္ပညာ တတ္ထားပါမွ တေန့ ဒီေကာင္ေတြကို ျပန္လွန္ တိုက္ခိုက္နိုင္မည္ စသည္ျဖင့္ စစ္ထဲ ဝင္ခ်င္ေအာင္ ေဟာေျပာသည္။
ဖိုးလွျကီးသည္ နဂိုကမွ အဂၤႅိပ္ကို မုန္းတီး ရြံရွာေနသူ တေယာက္ ျဖစ္၍ မျကာခင္ပင္ စစ္ထဲ ဝင္ခဲ့ေလသည္။ မက္ဆိုပိုေတးမီးယား စစ္ပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္၌ အမႈထမ္း ေနစဉ္တြင္ မ်က္နွာျဖူ အဂၤႅိပ္ စစ္ဗိုလ္မ်ားနွင့္ မ်က္နွာေျကာ မတည့္ေပ။ သူတို့အေပၚ အျမဲတမ္း မြာြ့ကတြ္ြ့ကတ္ ဘုက်က် ဆက္ဆံခဲ့သည္။ မျကာခဏလည္း အခ်င္း မ်ားခဲ့ရသည္။ ဖိုးလွျကီးသည္ မ်က္နွာျဖူ အဂၤႅိပ္ တပ္ျကပ္ တဦးနွင့္ ကပၸလီ စစ္သား တဦး လက္ေဝွ့ ထိုးရာမွာ မတရားသျဖင့္ ထိုးမႈေျကာင့္ အဂၤႅိပ္ တပ္ျကပ္ကို လက္ေဝွ့ တက္ထိုးသည့္ အျဖစ္ေျကာင့္ တညလံုး အခ်ုပ္ခံခဲ့ရသည္။ ゞင္းျပင္ စစ္ပြဲတြင္ ေအာင္ပြဲခံ၍ အရက္ေသစာ စားေသာက္ျကေသာ အခါ၌ ျဖစ္သည့္ ျဖစ္ရပ္မွာ စိ္တ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ရပ္ တခု ျဖစ္သည္။
ျဖစ္ရပ္မွာ ဤသို့တည္း။ အဂၤႅိပ္မ်ားသည္ ဘယ္အခါမဆို လူမ်ိုး ျခားထားေသာ အက်င့္ရွိသည္။ ကုလား၊ ျမန္မာ၊ ကပၸလီ စေသာ အျခားသူမ်ားကို သူတို့နွင့္ တန္းတူရည္တူ မထားေပ။ အစဉ္အျမဲ ခြဲျခားထားေလ့ ရွိသည္။ ယခု ေအာင္ပြဲခံရာ၌ အသားမည္း၊ အသားညို၊ အသားဝါ စစ္သားမ်ားက တျခား၊ သူတို့ လူျဖူ စစ္သားတို့က ရြက္ထည္တဲျဖင့္ တေနရာ က်က်နန လူခြဲ၍ စားေသာက္ျကသည္။ အစား အစာမ်ားမွာလည္း အစာခ်င္း မတူ၊ သူတို့က ပိုေကာင္းသည္။ ျကက္သားကင္၊ ျကက္သားေျကာ္၊ ဆိတ္သား၊ သိုးသား၊ အမဲသား စေသာ အေျကာ္အနွပ္တို့က တင္းျကမ္း၊ ဝီစကီ၊ ဘရမ္ဒီ စေသာ အရက္ ေသစာ တို့ကလည္း အေကာင္းစား၊ ေသာက္မကုန္ စားမခန္း။ အသားညို အသားမည္း၊ အသားဝါ အုပ္စုမွ ဖိုးလွျကီးသည္ ဤသို့ ခြဲျခားသည္ကို မခံရပ္နိုင္ ျဖစ္လာသည္။ သူ့စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ေဒါသ ထြက္ေနသည္။ ထို့ေျကာင့္ ゞင္းအား ေပးလာသည့္ အရက္ခြက္ကို မေသာက္ဘဲ စားပြဲေပၚသို့ တအား ပစ္ေပါက္ ခ်လိုက္သည္။ ယင္းေနာက္ စားပြဲေပၚသို့ ခုန္တက္ကာ “စစ္ေျမျပင္ တိုက္တုန္းက အတူတူ၊ ခု ေအာင္ေသ ေအာင္သားစားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ခြဲျခား ထားျကတယ္။ အဂၤႅိပ္ေတြ သိပ္လူပါးဝတယ္။ ကုလားလဲ ကြ်န္ မဟုတ္၊ ျမန္မာလဲ ကြ်န္ မဟုတ္၊ ကပၸလီလဲ ကြ်န္ မဟုတ္။ အဂၤႅိပ္ ေမ်ာက္ေကာင္ေတြက မတရား ကြ်န္လုပ္ထားလို့ ခံေနရတယ္။ ဒီထဲမွာ သတၱိရွိတဲ့သူ ထြက္ခဲ့ျက။ အဂၤႅိပ္ေမ်ာက္ေတြနဲ့ အရက္အတူတူ ေသာက္မယ္ကြ” ဟု ကုလားလို ေျပာလိုက္သည္။ အားလံုးျငိမ္၍ နားေထာင္ ေနျကသည္။ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္၊ အံ့အားသင့္ ေနျကသည္။ ကုလားစစ္သား ၃ ေယာက္ခန့္ ေနရာမွထကာ ဖိုးလွျကီး စကားကို ေထာက္ခံသည္။ အဂၤႅိပ္ စစ္သားမ်ားနွင့္ အရက္အတူ ေသာက္ရန္ သေဘာတူျကသည္။ ဖိုးလွျကီး ေခါင္းေဆာင္ေသာ လူတစုသည္ အဂၤႅိပ္ စစ္သားမ်ား ရွိရာ ရြက္ထည္တဲသို့ ဝင္ကာ ခပ္တင္းတင္းပင္ အသင့္ ထည့္ထားေသာ အရက္ခြက္မ်ားကို ရဲတင္းစြာ ေသာက္လိုက္ျကသည္။ အစားအစာမ်ားကိုလည္း ယူစားျကသည္။ မ်က္နွာျဖူ စစ္သားမ်ားသည္ ပထမ အံ့အားသင့္ ေနျကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဆဲဆိုကာ တဲအတြင္းမွ ထြက္သြားရန္ နွင္ထုတ္ျကသည္။ ဖိုးလွျကီးက ထြက္မသြားေသးဘဲ “ဘာလဲကြ၊ မင္းတို့က အေသခံ တိုက္ပြဲဝင္ေတာ့ အတူတူ၊ စားတဲ့ ေသာက္တဲ့ ေနရာက်ေတာ့ ခြဲျခမ္း ခြဲျခမ္းနဲ့၊ မင္းတို့ခ်ည္း ေကာင္းေကာင္းစားလို့ ဘာရမလဲကြ။” ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား တင္ထားေသာ စားပြဲကို ဆြဲေမွာက္ ပစ္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထံုးစံအတိုင္း ဖိုးလွျကီးမွာ တပ္တြင္း အခ်ုပ္ ခံရေလသည္။ *လုပ္သားျပည္သူ့ သတင္းစာ ေဆာင္းပါး၊ ၁၁ - ၆ - ၁၉ရဝ။
ဖိုးလွျကီးသည္ စစ္ေျမျပင္တြင္ ၃ နွစ္ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ ထိုစဉ္က စစ္ျပန္မ်ား ေျမယာကို ေပးေလ့ရွိသည္။ အမႈထမ္းလိုကလည္း ထိုက္သင့္ရာ အလုပ္ကို ေပးသည္။ တနည္းအားျဖင့္ အဂၤႅိပ္မ်ားအား ေလးစား ျကည္ညိုလာေအာင္ စည္းရံုးေသာ နည္းပရိယာယ္ တခုပင္ ျဖစ္သည္။ ဖိုးလွျကီးသည္ ဗမာ့ေျမကို ဗမာပိုင္သည္။ အဂၤႅိပ္က ေပးစရာမလိုဟု ယူဆကာ သပ္ဆိုင္ရာရံုးသို့ မသြားဘဲ ေျမယာမ်ားကို မယူခဲ့ေပ။
အလုပ္ျကမ္းသမား
ဖိုးလွျကီးသည္ ေရနံေျမ အလုပ္ျကမ္းသမား အျဖစ္ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနသည္။ လစာနွင့္ အလုပ္အကိုင္ အေနအထိုင္မွာ မွ်တမႈ မရွိခဲ့။ ဆင္းရဲျပီး အလြန္ နံုခ်ာလွသည္။ လူစဉ္မီေအာင္ အနိုင္နိုင္ အားခဲရသည္။ အဂၤႅိပ္ မ်က္နွာျဖူမ်ားနွင့္ အဂၤႅိပ္ကျပားမ်ားမွာ တိုက္တာ အေဆာက္အအံုနွင့္ ကားနွင့္ ဝင္းျခံနွင့္ ဇိမ္ယစ္ ေနျက နတ္ျပည္ ေရာက္ေနျကသည္။ ဖိုးလွျကီးတို့လို အလုပ္ျကမ္းသမားမ်ား က်ေတာ့ ငရဲျပည္ ေရာက္ေန ျကသည္နွင့္ တူလွသည္။ အဂၤႅိပ္ မ်က္နွာျဖူမ်ားက နတ္ျပည္ နတ္သားေတြ၊ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြက ငရဲျပည္ ငရဲသားေတြ၊ အထက္ဘဝဂ္၊ ေအာက္အဝီစိ ျဖစ္ေနျကသည္။ ဖိုးလွျကီးသည္ ေရနံေျမ အလုပ္သမားျကီးမ်ား ဘဝ အေျခကို ရင္နာမိသည္။ မ်က္နွာျဖူမ်ား မတရား အုပ္စီးထားမႈကို ေလ့လာသည္။ စူးစမ္းသည္။ ဆင္ျခင္သည္။ အလုပ္သမားမ်ားကို မ်က္စိပြင့္ရန္ ေဆာ္ဩသည္။ သတၱိ ရွိေစရန္ ေသြးစည္းသည္။ စည္းလံုး ညီညြတ္မႈ ရွိရန္ ဖန္တီးသည္။
ဖိုးလွျကီးသည္ ေရနံေျမ စတိုစာေရးျကီး ဦးညီခင္၏ သမီး မညြန့္နွင့္ အိမ္ေထာင္က်သည္။ လူငယ္ခ်င္း ေမတၱာမွ်၍ ခိုးေျပးျကျခင္း ျဖစ္ေသာေျကာင့္ မညြန့္၏ မိဘမ်ားက အေမြျပတ္ စြန့္ပစ္ခဲ့သည္။ ဖိုးလွျကီးတို့ ဇနီးေမာင္နွံကား တူနွစ္ကိုယ္ တဲအိုပ်က္မွာ ေနရေစကာမူ ေပ်ာ္တျပံုးျပံုး ေမာ္မဆံုးခဲ့၊ ခ်စ္တာသာ ပဓာန ဆိုရိုးစကား ရွိခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။
၁၉၃၈ ခုနွစ္တြင္ အလုပ္သမားမ်ားက တစ္နွစ္လွ်င္ လုပ္ခမပ်က္ ခြင့္ရက္ ၃ဝ ရက္ ေပးရန္ ေတာင္းဆိုျကသည္။ ယင္းအျပင္ လိုလားခ်က္ ၁၂ ခ်က္ကိုပါ ေတာင္းဆို လိုက္ျကသည္။ အဂၤႅိပ္ မ်က္နွာျဖူပိုင္ ကုမၸဏီမ်ားက လိုက္ေလ်ာျခင္း မျပုသျဖင့္ ၁၉၃၈ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ ၈ ရက္ (၁၂၉၉ ခုနွစ္၊ ျပာသိုလဆန္း ၈ ရက္) စေနေန့တြင္ ေရနံေျမ သပိတ္ျကီး စတင္ ေမွာက္ျကသည္။ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္ျမ၊ သခင္သင္၊ သခင္ခင္၊ သခင္ေအာင္ေဖ၊ သခင္ခ၊ သခင္ဘတင္၊ သခင္လွိုင္၊ ဦးဘလွိုင္၊ သခင္ဖိုးလွျကီး တို့အား ေရြးခ်ယ္ျကသည္။ သပိတ္တပ္ကို ရန္ကုန္သို့ ခ်ီတက္ရန္ သခင္ဖိုးလွျကီး ေခါင္းေဆာင္၏။
အာဠာဝက
မေကြးသို့ ေရာက္ေသာအခါ သခင္ ဖိုးလွျကီးကို အဂၤႅိပ္ လက္ပါးေစတို့က ဖမ္းလိုက္သည္။ သပိတ္တပ္ နတၱလင္းသို့ ေရာက္ေသာ အခါ (ဒီဇင္ဘာ ၂၄ ရက္ေန့တြင္) သခင္ဖိုးလွျကီး ျပန္လြတ္လာသည္။ သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ သပိတ္တပ္နွင့္ ထပ္မံ ေတြ့ျပန္ေသာ အခါ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ျပန္ေလသည္။ သခင္ ဖိုးလွျကီးကို သပိတ္ တပ္သားမ်ားက အားရ ရွြင္လန္းစြာျဖင့္ “အာဠာဝက - ကြ” ဟု အမည္ေပး ကင္ပြန္း တပ္ျကသည္။ ဤသည္မွ စျပီး “အာဠာဝက - သခင္ဖိုးလွျကီး” ဟု တြင္ရစ္ ခဲ့ေတာ့သည္။
အရူးေထာင္သို့
အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ ေရနံေျမ သပိတ္တပ္ျကီး ရန္ကုန္သို့ ေရာက္ေသာအခါ သပိတ္ စခန္းခ် ေနစဉ္ အတြင္းမွာပင္ ဓနိေတာ ဘီ၊ အို၊ စီနွင့္ အိုင္၊ ဘီ၊ စီ စက္ရံုမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား အေရးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။
အခြင့္အေရးမ်ား ကိုလည္း ေတာင္းေစခဲ့သည္။ အဂၤႅိပ္ နယ္ခ်ဲ့ ဓနရွင္မ်ားသည္ သပိတ္ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ို့ကို ဖမ္းသည္။ အခ်ို့ကို အျပစ္ေပး၍ ေထာင္ခ်သည္။ ေခါင္းေဆာင္ စာရင္း ေပးေသာ အခါ အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီး အမည္ကို ပယ္ခ်လိုက္သည္။ ဦးေနွာက္မေကာင္း၊ ရူးေနျပီဟု အေျကာင္းျပကာ ဖိုးလွျကီးကို အရူးေထာင္သို့ ပို့လိုက္သည္။ စည္းလံုး ညီညြတ္ေနေသာ သပိတ္တပ္သားမ်ား ကိုလည္း ခြဲပစ္လိုက္သည္။
အာဠဝက သခင္ ဖိုးလွျကီး အရူးေထာင္မွ ျပန္လာေသာ အခါ သပိတ္တပ္သား ၂ဝဝ ခန့္သာ ရွိေတာ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ို့မွာ အခြင့္အေရး ယူသြားျကသည္။ အားနည္း ကြဲျပားေအာင္ ဓနရွင္ အဂၤႅိပ္တို့က အမ်ိုးမ်ိုး အဖံုဖံု လုပ္ေဆာင္ ဖန္တီးျကသည္။ သခင္ ဖိုးလွျကီးမွာ စိတ္အပ်က္ျကီး ပ်က္ကာ ကိုရင္ျကီး ဝတ္သြားရွာသည္။ ကိုရင္ျကီးဝတ္နွင့္ “သပိတ္စစ္ပြဲ” အမည္ရွိ စာအုပ္ကို ေရးသည္။ ရေသာေငြကို ရန္ပံုေငြ အျဖစ္ သံုးသည္။ စိတ္မေလ်ာ့ေသးဘဲ လူဝတ္လဲကာ လက္က်န္ သံမဏိ သပိတ္တပ္ ၂ဝဝ ခန့္ျဖင့္ ေရွ့တလွမ္း တိုးျပန္သည္။ ပထမ သပိတ္စခန္းကို ေရွြတိဂံု ဘုရားတြင္ ထားသည္။ ေနာက္မွ ေျခာက္ထပ္ျကီး ဘုရား၊ ゞင္းမွတဆင့္ ကိုးထပ္ျကီးသို့ အဆင့္ဆင့္ ခ်ီတက္ကာ အဓိဌာန္ ျပုျကသည္။
သရဏဂံု တင္
အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ သံမဏိ တပ္သားမ်ားအား မိမိတို့ကိုယ္ကို မိမိတို့ သရဏဂံု တင္ရန္ တိုက္တြန္းျပီး အသုဘဖိတ္စာ ၁,ဝဝဝ ရိုက္၍ ေဝငွျပီး အစာငတ္ အေသခံ ဆနၵျပျကသည္။ ကိုးထပ္ျကီး ဘုရားရွိ သပိတ္ စခန္းသို့ ျကည့္ရႈလာေသာ ပရိတ္သတ္မ်ား တိုးမေပါက္ေအာင္ စည္ကားလွသည္။ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ သားေရစာ စသည့္ ပစၥည္းမ်ား လႉဒါန္းျကသူ မ်ားမွာလည္း အမ်ားအျပား ရွိသည္။ ဦးပု ညြန့္ေပါင္း အစိုးရကလည္း ေက်ေအးရန္ အစြမ္းကုန္ ျကိုးစားျကသည္။ အလုပ္ျပန္ဝင္လွ်င္ စေပၚေငြ ၁ဝ က်ပ္၊ ထမင္းဖိုး ၃ က်ပ္ ေပးမည္ဟု ေဖ်ာင္းဖ်ျကသည္။ ဆရာျကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိုင္းကလည္း “တပည့္ေတြ ဘာမဟုတ္တဲ့ ပုရြက္ဆိတ္နဲ့ နပန္းလံုးျပီး အေသမခံနဲ့ဦး၊ ေ့ရွမွာ က်ားနဲ့လံုးဖို့ ရွိေသးတယ္” ဟု ဆံုးမျပန္သည္။ ယင္းတို့ေျကာင့္ သခင္ ဖိုးလွျကီးတို့ သံမဏိ သပိတ္တပ္သားမ်ား အစာျပန္စားရန္ ဆံုးျဖတ္ျပီး ေရနံေျမသို့ ျပန္ျကေလသည္။
အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ အလုပ္သို့ ျပန္မဝင္ေတာ့ဘဲ အလုပ္သမား အစည္းအရံုးတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ ထိုင္ကာ အလုပ္သမား အက်ိုး ေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၄ဝ ခုနွစ္တြင္ ေရနံေျမ စခန္းထ၍ လႈပ္ရွားရန္ အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးနွင့္ သခင္တစုတို့ ျကိုးစားျကျပန္သည္။ လုပ္သားထု လွြတ္ေတာ္ က်င္းပရန္ ျကံစည္ျကသည္။ အစည္းအေဝး ၂ ရက္ အလိုတြင္ လူဖမ္းဝရမ္းျပ၍ အာဠာဝကသခင္ ဖိုးလွျကီးနွင့္ အေပါင္းပါ သခင္တင္၊ သခင္ ဘိုးသာ၊ သခင္မာတို့ကို ဖမ္းသြားျကသည္။ သခင္ ဖိုးလွျကီးနွင့္ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ို့အား ျမစ္ျကီးနား ခရိုင္သို့ နယ္နွင္ဒဏ္ ေပးလိုက္သည္။
ေရနံေျမသို့
ျမစ္ျကီးနား ခရိုင္တြင္ ဥမကြဲ သိုက္မပ်က္ ေနထိုင္ျကရင္း ဒုတိယ ကမၻာစစ္ျကီး နီးကပ္ လာေသာေျကာင့္ နယ္ခ်ဲ့ အစိုးရက အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးတို့အား ဗန္းေမာ္ေထာင္သို့ ပို့လိုက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ုပ္ ေအာင္ဆန္းတို့ ဦးစီးေသာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္မွ ဘီ၊ အိုင္၊ ေအနွင့္ ဂ်ပန္တပ္မ်ား ျမန္မာျပည္သို့ ဝင္ေရာက္လာေသာ အခါ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္သည္ သခင္ ဖိုးလွျကီးတို့အား ဗန္းေမာ္ေထာင္မွ ထုတ္ယူခဲ့သည္။ အျခား အဖမ္းခံ နိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုလည္း ေထာင္မွ ထုတ္ယူ၍ ေနရင္းသို့ အသီးသီး ပို့ေပးခဲ့သည္။
အာဠာဝက သခင္ ဖိုးလွျကီးကိုမူ ဗန္းေမာ္ျမို့၏ အုပ္ခ်ုပ္ေရးမႉးအျဖစ္ တာဝန္ယူ အုပ္ခ်ုပ္ေစခဲ့သည္။ ဂ်ပန္တို့သည္ ေရနံေျမကို ျပန္စေသာ အခါ သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ မိမိ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အုပ္ခ်ုပ္ေရးမႉး ရာထူးကို ျပန္အပ္ခဲ့ျပီး ေရနံေျမသို့ ျပန္လာခဲ့သည္။
ဘဝနိဂံုး
ေရနံေျမသို့ ေရာက္ေသာအခါ သခင္ျမ၏ ေျပာျပခ်က္ အရ အျခား လုပ္ငန္းမ်ားကို မေပးဘဲ ေခ်ာက္ျမို့၏ အုပ္ခ်ုပ္ေရး ရာထူးကို ေပးသည္။ ဂ်ပန္ေခတ္ အတြင္း သခင္ ဖိုးလွျကီးသည္ အစာအိမ္ေရာဂါ ျဖစ္၍ သခင္ျမ၊ သခင္ေက်ာ္စိန္တို့၏ တိုက္တြန္းခ်က္ အရ ရန္ကုန္ ေဆးရံုျကီးသို့ တက္ေရာက္ ကုသရင္း ဘဝတပါးသို့ကြယ္လြန္ သြားရွာသည္။