ဦးေအာင္ဆန္း အပိုင္း(၅)
လြတ္လပ္ေရးျကိုးပမ္းမႈ
ဘုရင္ခံေျပာင္းလဲျခင္းသည္ ဖဆပလ၏ မူဝါဒမ်ား ေျပာင္းလဲျခင္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ျဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ခ်ဉ္း ကပ္ပံုခ်ဉ္းကပ္နည္း ေျပာင္းလဲျခင္းကို ေဖာ္ျပလိုက္သျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲတြင္ နိုင္ငံေရးအခန္းက႑ဍအ သစ္တရပ္ ဖြင့္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘုရင္ခံေကာင္စီေဟာင္းကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ျပီး၊ ၁၉၄၆ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာ လတြင္ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ကာကြယ္ေရးနွင့္ နိုင္ငံျခားေရးဝန္ျကီး တာဝန္မ်ားယူကာ ဘုရင္ခံ၏ ေကာင္စီအ သစ္တြင္ ဒုတိယဥကၠဌ ျဖစ္လာပါသည္။ ေကာင္စီဝင္ (၁၁) ဦးအနက္ ဦးေအာင္ဆန္းအျပင္ ဖဆပလအဖြဲ့ဝင္ (၅) ဦး ပါရွိေလသည္။ ေကာင္စီဝင္မ်ားသည္ စုေပါင္းတာဝန္ယူျကရ၏။ အမည္အားျဖင့္ ဘုရင္ခံ၏ အျကံေပး အဖြဲ့မွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ့အားျဖင့္ ေကာင္စီသည္ ျကာျမင့္စြာကပင္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ ယာယီအ မ်ိုးသားအစိုးရပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ဤျဖစ္ေပၚခ်က္အသစ္မ်ားကို သတိရွိရွိနွင့္ အေကာင္းဖက္က ရႈျမင္ပါသည္။ တရားဝင္ တည္ဆဲျဖစ္ေနေသးေသာ စကၠူျဖူစီမံကိန္းကို ဆန့္က်င္ကန့္ကြက္သည့္ လူထုစည္းေဝးပြဲျကီးတြင္ တိုက္ပြဲဆံုး ခန္းတိုင္မေရာက္ေသးေျကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။ သူ ရာထူးေနရာ လက္ခံခဲ့ျခင္းေျကာင့္ ျပႆနာ အားလံုး ေျပလည္သြားျပီဟု မယူဆသင့္ေျကာင္းနွင့္ ေနာင္ေဆာင္ရြက္ရန္ အလုပ္တာဝန္ မ်ားစြာရွိေသး ေျကာင္း လူထုအား ဦးေအာင္ဆန္းက သတိေပးလိုက္ပါသည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံအားေပးမႈသည္ သူ နွင့္ ဖဆပလအတြက္ မည္မ်အေရးျကီးေျကာင္း ေျပာျကားျပီးေနာက္ လူထုနွစ္သက္ျမတ္နိုးေသာ ရိုးသားပြင့္ လင္းမႈျဖင့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥနွင့္ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္။
“ေနာက္ဆံုး က်ုပ္အေျကာင္းကို ခင္ဗ်ားတို့ကို နည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္။ အခုအခါ က်ုပ္ဟာ (ပတ္ဗလစ္မွာ ေပၚျပူလာျဖစ္ေနတဲ့သူပဲ)။ ဒါေပမယ့္ က်ုပ္ဟာ ဘုရားလည္းမဟုတ္၊ ေမွာ္ဆရာ မ်က္လွည့္ဆရာလည္း မ ဟုတ္၊ လူပဲ။ နတ္လည္းမဟုတ္၊ လူေလာက္ပဲ အစြမ္းရွိမွာပဲ။ က်ုပ္အသက္ဟာ အင္မတန္မွ ငယ္တယ္။ က်ုပ္ အခုထမ္းရတဲ့ တာဝန္ဟာလည္း တတိုင္းျပည္လံုးရဲ့တာဝန္ကို ေရွ့ဆံုးက ထမ္းေနရတယ္။ က်ုပ္ကိုယ္ကို ဒီ တာဝန္ေတြ ထမ္းနိုင္ေအာင္ အရည္အခ်င္းျပည့္စံုတယ္လို့ မယူဆဘူး။ ျပီးေတာ့ က်ုပ္ စိတ္တိုတတ္တယ္ဆို တာလည္း လူအမ်ား သိျကတာပဲ။ ဒါ က်ုပ္ နဂိုပဲ။ အလုပ္ရႈပ္ျပီး အေနွာင့္အယွက္မ်ားရင္ စိတ္တိုတတ္တယ္။ ဒါကို ျပုျပင္နိုင္သွ် ျပုျပင္ဖို့ ျကိုးစားမယ္။ သို့ေသာ္လည္း ခင္ဗ်ားတို့လည္း စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီး ကေန့ျပတဲ့ အင္အားမ်ိုးထက္ ဆထက္ထမ္းပိုး တိုးေအာင္လုပ္ျပီး က်ုပ္တို့က ခင္ဗ်ားတို့အတြက္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အားေပး မယ္ဆိုရင္ က်ုပ္တို့လိုခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္ေရး၊ လူထုေကာင္းစားေရးေတြကို ရေအာင္ပိုလုပ္နိုင္မယ္။ ပိုအက်ိုးရွိ မွာပဲ။ ဒါေျကာင့္ လူထုေတြကို ဆက္ေတာင့္ထားျကပါအံုးလို့ဆိုတာ ထပ္ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္။”
ျပည္သူလူထုသည္ ဦးေအာင္ဆန္းေနာက္မွ မားမားမတ္မတ္ရပ္၍ ေတာင့္ထားေသာ္လည္း သူ့ကို အတိုက္အခံ လုပ္မႈ မရွိေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဖဆပလ၏ အင္အားကို ျပင္ပမွ စိန္ေခၚေသာ နိုင္ငံေရးပါတီမ်ားထက္ ဖဆပလအ တြင္းမွ ျပႆနာမ်ား ပို၍ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ တသီးပုဂၢလ သစၥာေဖာက္သြားသူ အနည္းငယ္မွ်သာရွိေသာ္ လည္း ကြန္ျမူနစ္မ်ားသည္ ဖဆပလအဖြဲ့ခ်ုပ္ေနာက္မွ ညီညြတ္စြာရွိသေယာင္နွင့္ မိမိတို့ပါတီအားေကာင္းေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနျကပါသည္။
ပုဂၢိုလ္ေရးနွင့္ ဝါဒေရးအယူအဆ မတိုက္ဆိုင္မႈေျကာင့္ ၁၉၄၆ ခုနွစ္ မတ္လတြင္ သခင္စိုး၏ ‘အလံနီ’ ကြန္ျမူ နစ္မ်ားနွင့္ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္သိန္းေဖတို့ေခါင္းေဆာင္ေသာ ‘အလံျဖူ’ ကြန္ျမူနစ္မ်ားဟူ၍ ကြန္ျမူနစ္ပါ တီ နွစ္ျခမ္းကြဲသြားခဲ့ပါသည္။ အလံနီကြန္ျမူနစ္မ်ားသည္ အျကမ္းဖက္မႈဝါဒမ်ား စြဲကိုင္ျခင္းေျကာင့္ ゞင္းတို့အား ဇူလိုင္လတြင္ မတရားအသင္းအျဖစ္ ေျကညာလိုက္ပါသည္။ သခင္သန္းထြန္းသည္ ဖဆပလ၏ အေထြေထြအ တြင္းေရးမႉး ျဖစ္လာျပီး သခင္သိန္းေဖသည္ ေကာင္စီဝင္တဦး ျဖစ္လာပါသည္။ သို့ေသာ္လည္း ‘သိန္း၊ သန္း’ ကြန္ျမူနစ္တို့သည္ ‘ရန္စ္’ မေရာက္မီက စတင္ခဲ့ေသာ အေထြေထြသပိတ္ ျပီးျငိမ္းသြားေစရန္ ေကာင္စီ၏ ဒု- ဥကၠဌအေနနွင့္ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ေစ့စပ္ေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို အေနွာင့္အယွက္ေပးခဲ့၏။ အေထြေထြသ ပိတ္ျပီးျငိမ္းေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား ပ်က္ျပားေစရန္ ျကိးပမ္းမႈမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္းမရွိခဲ့ေခ်။ သို့ေသာ္ ဤျကိုး ပမ္းမႈသည္ ဦးေအာင္ဆန္းနွင့္ ဖဆပလတို့၏ ဩဇာျပိုပ်က္ေစရန္ အတန္ျကာကပင္ စတင္ခဲ့ေသာ စည္းရံုးလံႈ့ ေဆာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၏ တစိတ္တပိုင္းသာျဖစ္ပါသည္။
အေျခအေနကို မေျဖရွင္း၍ မရေတာ့ပါ။ ဆိုရွယ္လစ္ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းကို သခင္သန္းထြန္းေနရာ၌ အေထြေထြအ တြင္းေရးမႉး ခန့္အပ္လိုက္ျပီး ေအာက္တိုဘာလတြင္ ကြန္ျမူနစ္မ်ားကို ဖဆပလအတြင္းမွ ထုတ္ပယ္လိုက္ပါ သည္။ ဤလုပ္ရပ္ကို ေနာက္လအတြင္း က်င္းပေသာ အဖြဲ့ခ်ုပ္၏ အေထြေထြညီလာခံ၌ အတည္ျပုလိုက္ပါ သည္။ ထုတ္ပယ္ရျခင္း၏ အေျကာင္းမ်ားကို ရွင္းျပေသာ မိန့္ခြန္း၌ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ကြန္ျမူနစ္တို့အား တိုင္းျပည္၏ ညီညြတ္မႈပ်က္ျပားေစရန္ ျကိုးပမ္းသည္။ မိမိတို့၏ပါတီေရးကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးထက္ အေလး ေပးသည္။ ျမန္မာ့အေျခအေနနွင့္ သင့္ေလ်ာ္၊ မသင့္ေလ်ာ္ကို မဆင္ျခင္ဘဲ အိနၵိယကြန္ျမူနစ္ပါတီ၏ ညွြန္ျကား ခ်က္မ်ားကို မ်က္ေစ့စံုပိတ္၍ လိုက္နာသည္ စသျဖင့္ ရႈတ္ခ်ပါသည္။
အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ နႈတ္ထြက္လိုက္ေသာ သခင္သိန္းေဖက ဦးေအာင္ဆန္းနွင့္ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မ်ားအား ေတာ္လွန္ေရးသမားထက္ ျပုျပင္ေရးသမားဆန္သည္၊ ゞင္းတို့သည္ ျဗိတိသွ်၏ လွည့္ျဖားမႈကို အညံ့ ခံခဲ့ျပီး ဘုရင္ခံနွင့္ ဆက္ဆံရာ၌ ေပ်ာ့လြန္းသည္၊ အေဝဖန္လည္း မခံနိုင္ဟု ေျပာဆိုပါသည္။ ဖဆပလနွင့္ ကြန္ ျမူနစ္တို့ လမ္းခြဲသြားျကေသာ္လည္း လက္ဝဲညီညြတ္မႈကို အထူးလိုလားေသာ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ မာက္စ္ဆို ရွယ္လစ္ဝါဒနွင့္ ကြန္ျမူနစ္ပါတီဝင္အခ်ို့အေပၚ သံေယာဇဉ္မကုန္ပါ။ အလံနီကြန္ျမူနစ္မ်ားနွင့္ အလံျဖူကြန္ ျမူနစ္မ်ားအျကား ေစ့စပ္ျဖန္ေျဖရန္ သူ ျကိုးစားခဲ့ပါသည္။ သိန္း၊ သန္း ကြန္ျမူနစ္မ်ားကို ဖဆပလအတြင္းမွ ဖယ္ထုတ္ျပီးေနာက္ ျပည္သူ့ရဲေဘာ္နွင့္ ဆိုရွယ္လစ္တို့ကို ေပါင္းစည္းျပီး မက္စ္အဖြဲ့ခ်ုပ္တည္ေထာင္ရန္ ဦး ေအာင္ဆန္း စဉ္းစားခဲ့သည္ဟု အဆိုရွိပါသည္။
အမႈေဆာင္ေကာင္စီအသစ္သည္ သခင္စိုးကြန္ျမူနစ္မ်ားအေပၚ ခ်မွတ္ထားေသာ ပိတ္ပင္ခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ ေပးလိုက္ပါသည္။ သို့ေသာ္ အလံနီကြန္ျမူနစ္မ်ားသည္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းစဉ္ကို တရားေသ ဆုပ္ကိုင္ထားသျဖင့္ ၁၉၄၇ ခု ဇန္နဝါရီလတြင္ ゞင္းတို့အား တဖန္ မတရားအသင္းေျကညာရျပန္သည္။ အျဖူ၊ အနီမေရြး ကြန္ျမူနစ္အမ်ားအျပား အထူးသျဖင့္ ျပည္သူ့ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားသည္ ဦးေအာင္ဆန္းကို ဆက္ လက္၍ ျကည္ညိုေလးစားျကပါသည္။ သူ့အေနနွင့္လည္း ကြယ္လြန္သြားသည့္တိုင္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး ကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ပစ္ပယ္ခဲ့ျခင္း ရွိဟန္မတူပါ။ သို့ေသာ္ သူသည္ ျမန္မာနိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးနွင့္ ညီညြတ္ေရး ထက္ပိုျပီး မည္သည့္ဝါဒကိုမွ ဦးစားမေပးခဲ့ပါ။
၁၉၄၆ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဖဆပလသည္ အခ်ုပ္အျခာအာဏာပိုင္ ျမန္မာနိုင္ငံတည္ေထာင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာကိစၥမ်ား ေဆြးေနြးရန္ ျဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ဖိတ္ျကားခ်က္ကို လက္ခံလိုက္ပါသည္။ နွစ္ဦးပိုင္းတြင္ လန္ဒန္သို့ ထြက္ခြာသြားေသာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ့ကို ဦးေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္၍ အဖြဲ့ထဲတြင္ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီဝင္မ်ား၊ နိုင္ငံေရးသမားမ်ားနွင့္ အရပ္သားအစိုးရဝန္ထမ္းမ်ား ပါရွိပါသည္။
ေဒလီျမို့၌ ရပ္နားစဉ္ က်င္းပေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဦးေအာင္ဆန္းက လံုးဝလြတ္လပ္ေရးကိုသာ လိုလားေျကာင္း၊ ဒိုမီနီယန္အဆင့္အတန္း လက္ခံေရးကို ထည့္သြင္းစဉ္းစားမည္ မဟုတ္သျဖင့္ ေမးစရာပင္ မ လိုေျကာင္းေျပာျကားခဲ့ပါသည္။ သတင္းစာဆရာတို့၏ ေမးခြန္းတရပ္ကို ေျဖျကားရာ၌ ျမန္မာတို့၏ ေတာင္းဆို ခ်က္မ်ားကို ေက်နပ္ဖြယ္ရာလိုက္ေလ်ာျခင္း မရွိပါက အျကမ္းဖက္နည္းကိုျဖစ္ေစ၊ အျကမ္းမဖက္ေသာနည္း ကိုျဖစ္ေစ၊ နည္းနွစ္မ်ိုးလံုးကိုျဖစ္ေစ၊ စဉ္းစားရန္ လံုးဝတြန့္ဆုတ္မည္မဟုတ္ဟု ေျပာခဲ့၏။ နိဂံုးခ်ုပ္အေနနွင့္ အ ေကာင္းဆံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း အဆိုးဆံုးအတြက္လည္း အဆင္သင့္ျပင္ထားေျကာင္း ေျပာသြားပါ သည္။ ဤကား ျမန္မာနိုင္ငံမွ မထြက္ခြာမီ နွစ္သစ္ကူးမိန့္ခြန္းထဲတြင္ အေသးစိတ္ေျပာခဲ့ေသာ အခ်က္အလက္ တို့ထက္ ပိုမိုျခင္းမရွိပါ။
ထိုမိန့္ခြန္းတြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္မွာ ျဗိတိသွ်တို့သည္ ေအးခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းေရးကို လိုလားသည္ ဟု သူ ယံုျကည္လိုေျကာင္း၊ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေအးေဆးေသာ နည္းမ်ားကိုသာ ပို၍နွစ္သက္ေျကာင္း၊ သို့ ေသာ္လည္း လိုအပ္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား မရပါက လူထုအေနနွင့္ တရားဥပေဒျပင္ပမွ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲဝင္ရန္ အဆင္သင့္ျပင္ထားရမည္ျဖစ္ေျကာင္း စသျဖင့္ ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္မွာ ဦးေအာင္ဆန္းနွင့္ ဖဆ ပလသည္ ျဗိတိသ်တို့နွင့္ ေဆြးေနြးပြဲမ်ား မေအာင္ျမင္ပါက ျဖစ္ပ်က္လာမည့္ အေျခအေနအတြက္ ျပင္ဆင္မႈအ ေနနွင့္ လက္နက္မ်ားစုေဆာင္းျပီး၊ ျပည္သူ့ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ့မ်ားကို အသင့္အေနအထားတြင္ ရွိေနေစရန္ စီစဉ္ျပီး ျဖစ္ပါသည္။
“ေအာင္ဆန္း-အတၱလီ သေဘာတူညီခ်က္” ထြက္ေပၚေစခဲ့ေသာ ေဆြးေနြးပြဲမ်ားအတြင္း ဦးေအာင္ဆန္း၏ က႑ဍနွင့္ပတ္သက္၍ ပုဂၢလိကအမႈေဆာင္ဝင္တဦးျဖစ္သူ ဦးတင္ထြဋ္က ေအာက္ပါအတိုင္းေရးသားခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူ့လွြတ္ေတာ္ေရြးေကာ္ပြဲမက်င္းပမီနွင့္ အေျခခံဥပေဒသစ္ မေရးဆြဲေသးမီ ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အစိုးရတာဝန္ ဝတၱရားတို့ကို ျမန္မာအစိုးရထံသို့ လက္ေတြ့အရလည္းေကာင္း၊ ဥပေဒသေဘာအရလည္းေကာင္း၊ ခ်က္ခ်င္း လွြဲေျပာင္းေပးရန္ကို သူက အားထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ဥပေဒသေဘာအရ လွြဲေျပာင္းေပးျခင္းကို သူက မရယူနိုင္ခဲ့ ေသာ္လည္း လက္ေတြ့အားျဖင့္ လွြဲေျပာင္းေပးျခင္းကိုကား အနွစ္သာရအားျဖင့္ နွစ္ဖက္သေဘာတူညီမႈအေပၚ မူတည္၍ ရယူနိုင္ခဲ့ပါသည္။
ဤအေနအထားကို သူ၏ နိုင္ငံေရးအတိုက္အခံတို့က သူေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ့၏ ရံႈးနိမ့္မႈ ကဲ့သို့ျဖစ္ေစရန္ ေကာက္ေကြ့ေပြလီစြာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္လိုက ဖြင့္နိုင္ပါသည္။ သူသည္ အနည္းဆံုး လိုအပ္ခ်က္ မ်ား ေတာင္းဆိုရာ၌ ခိုင္မာ၏။ ထိုသို့ခိုင္မာျခင္းေျကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေပၚလာနိုင္သည္ဟု သူသိသျဖင့္ တာဝန္မွာျကီးေလးလွ၏။ နိုင္ငံေရးပညာရွိတဦးပီသစြာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ား၏ လိုလားခ်က္တို့ကို အ နွစ္သာရအားျဖင့္ ေပးသည္ကို သူလက္ခံခဲ့၏။ လိုလားခ်က္ကား လြတ္လပ္ေရးသို့ ရွင္းလင္းတိုေတာင္းေသာ လမ္းမွ ခ်ီတက္နိုင္ရန္နွင့္ မိမိတို့တိုင္းျပည္၏ လက္ေတြ့အစိုးရတာဝန္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းရရွိရန္တို့ျဖစ္ပါသည္။
နွစ္ဖက္အလိုက် သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္ခံျပီးေနာက္ ဤသေဘာတူညီခ်က္၏ အဓိပၸာယ္သက္မႈကို လူထု အား ရိုးရိုးရွင္းရွင္းတင္ျပ၍ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေျမာက္ေစရန္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့၏။ သူ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေနာက္မွ လိုက္ပါက တနွစ္အတြင္း လံုးဝလြတ္လပ္ေရးရေစရမည္ဟု ရဲရင့္စြာ ကတိေပးခဲ့၏။ ဤကား ေပါ့ေပါ့ ဆဆ ကတိမ်ိုး မဟုတ္ပါ။ သူ၏ နိုင္ငံေရးလုပ္ငန္း၊ သူ၏ ဂုဏ္သိကၡာနွင့္ သူ၏ ဘဝတို့ကိုရင္း၍ ေပးလိုက္ ေသာ၊ ခံယူခ်က္အေပၚ အေျခခံေသာ ကတိမ်ိုးျဖစ္ပါသည္။ ဤသို့ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ သူ၏ ေခါင္းေဆာင္ပီသ မႈကို အျပည့္အဝ သက္ေသျပလိုက္ပါသည္။
သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ထိုးရန္ ျငင္းဆိုခဲ့ေသာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ့ဝင္နွစ္ဦးကား ဝန္ျကီးခ်ုပ္ေဟာင္း ဦးေစာနွင့္ ၁၉၃၈ ခုနွစ္ ဒို့ဗမာအစည္းအရံုး နွစ္ျခမ္းကြဲျပီးေနာက္ အနည္းစုသခင္မ်ားကို သခင္ထြန္းအုပ္နွင့္အ တူ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာ သခင္ဗစိန္တို့ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္သို့ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဦးေစာနွင့္ သခင္ဗစိန္ သည္ ေဒါက္တာဘေမာ္နွင့္ ဝန္ျကီးခ်ုပ္ေဟာင္း ေနာက္တဦးျဖစ္သူ ဆာေပၚထြန္းတို့နွင့္ေပါင္းကာ အမ်ိုးသား အတိုက္အခံတပ္ဦး တည္ေထာင္၍ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ရာထူးတည္ျမဲေရးအတြက္ နယ္ခ်ဲ့တို့ဘက္သို့ ကူး ေျပာင္းသြားျပီဟု ေျပာေလသည္။
နိုင္ငံေရးအတိုက္အခံတို့၏ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားေျကာင့္ ဦးေအာင္ဆန္း ထူးထူးျခားျခား စိတ္အေနွာင့္အယွက္မျဖစ္ခဲ့ ပါ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိုးစုမ်ားနွင့္ ေဆြးေနြးေစ့စပ္ေရးကိုသာ ေဇာက္ခ်၍ လုပ္ပါေတာ့သည္။ ဤကိစၥကို ေျဖ ရွင္းရန္ လန္ဒန္သြားကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ့ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ျပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းပင္ ပင္လံု၌ ညီလာခံေခၚ ေရး စီစဉ္ထားျပီးျဖစ္ပါသည္။ ညီလာခံ၏ ရလဒ္ျဖစ္ေသာ ပင္လံုစာခ်ုပ္အရ “ျကားျဖတ္ျမန္မာအစိုးရနွင့္ ခ်က္ ခ်င္းပူး ေပါင္းလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ရွမ္း၊ ကခ်င္နွင့္ ခ်င္းတို့သည္ လြတ္လပ္ေရးကို ပိုမိုလ်င္ျမန္စြာ ရရွိလိမ့္မည္” ဟူ၍ အသိအမွတ္ျပုလိုက္ပါသည္။၁၉၄၇ ခုနွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ရက္တြင္ ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဆာေမာင္ျကီး၊ ဗိုလ္မႉးေအာင္၊ ျမို့မ-ဦးသန္းျကြယ္၊ အျခားတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ အတူ ပင္လံုညီလာခံတြင္ တက္ေရာက္ခဲ့ျပီး၊ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးေဖာ္ေဆာင္သည့္ စာခ်ုပ္လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္
ပင္လံုညီလာခံကား စစ္အတြင္းက တိုင္းရင္းသားမ်ားအျကား သင့္ျမတ္ျကည္ျဖူေရးအတြက္ သခင္မ်ားျကိုး ပမ္းခ်က္မ်ားနွင့္ အစပ်ိုးခဲ့ေသာ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းရွိ လူမ်ိုးစုေပါင္းစံု စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ဦးတည္ေသာ လုပ္ငန္းစဉ္၏ အထြတ္အထိပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ တဖန္ ဦးတင္ထြဋ္၏ စကားအရေျပာရလွ်င္ ေဆြး ေနြးေစ့စပ္ေရးနယ္ပယ္တြင္ သူ(ဦးေအာင္ဆန္း) ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရရွိခဲ့ျခင္းမွာ သူ၏ မသြယ္မဝိုက္ပြင့္လင္းမႈ နွင့္ ပုဂၢလိကအရည္အေသြးတို့ေျကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနယ္ပယ္တြင္ သူ၏ အျကီးမားဆံုးေဆာင္ရြက္ခ်က္ကား ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားမ်ားနွင့္ အျခားလူငယ္စုမ်ား၏ လံုးဝဥႆံု စိတ္ခ်ယံုျကည္မႈကို ရယူနိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ပင္လံုညီလာခံ ျပီးလွ်င္ျပီးခ်င္း ဧျပီလတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဉ္ျပိုင္မည့္ ဖဆပလကိုယ္စား ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ပင္ပန္းျကီးစြာ နိုင္ငံအနွံ့ စည္းရံုးေရးခရီးထြက္ခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပည္သူလူထုနွင့္ (၃၂) နွစ္ မွ်သာရွိေသးေသာ သူတို့၏ နုပ်ိုရြယ္ေခါင္းေဆာင္အျကား မျကံစဖူး ထူးျခားေသာ ဆက္ဆံေရးအေနအထားမ်ိုး ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္းသြားေလရာ လူအုပ္ျကီးမ်ားသည္ ‘ငါတို့ဗိုလ္ ခ်ုပ္’ ကို ျမင္လိုေဇာ၊ နားေထာင္လိုေဇာ၊ ေသြးစည္းခိုင္မာမႈကို ျပသလိုေဇာတို့နွင့္ ဖံုကိုမမႈ၊ ေနပူကိုမရြံ့၊ လာ ေရာက္အားေပးျကပါသည္။ ‘ဗိုလ္ခ်ုပ္’ ဟူေသာ ေဝါဟာရမွာ မူလတြင္ သူ၏ တပ္မေတာ္ရာထူးကို ရည္ညွြန္း ျခင္းအမႈသာျဖစ္ေသာ္လည္း ေနာင္တြင္ သူ့အေပၚထားရွိေသာ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကို ေရာင္ျပန္ဟပ္လာေသာ ေဝါဟာရျဖစ္လာ၏။
ဦးေအာင္ဆန္းကား နားေထာင္ေကာင္းေအာင္ အေျပာအေဟာေျပျပစ္သူတဦး မဟုတ္ပါ။ သူ၏ မိန့္ခြန္းမ်ား သည္ ျငီးေငြ့ဖြယ္ အတတ္ပညာေရးရာကိစၥမ်ားနွင့္ လွြမ္းမိုးေနသည္လည္း ျဖစ္နိုင္၏။ ဟိုအေျကာင္းေရာက္ ဒီ အေျကာင္းေရာက္နွင့္ လိုက္ရခက္သည္လည္း ျဖစ္နိုင္၏။ လြန္စြာရွည္လ်ားသည္လည္း ျဖစ္နိုင္၏။ သို့ေသာ္ လည္း လူထုသည္ ျငိမ္သက္ေအးေဆးစြာ နားေထာင္ျပီး သူ့စိတ္သနၱာန္ကိုလိုက္ကာ သူ၏ တံုးတိတိနိုင္ေသာ ဆံုးမသတိေပးခ်က္တို့ကို သေဘာက်နွစ္သက္သကဲ့သို့ ျကားရခက္လွေသာ သူ၏ ရယ္ရွြင္ဖြယ္စကားေလး မ်ားကိုလည္း သေဘာက်နွစ္သက္ျကပါသည္။
ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးနွင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးနိုင္မည့္ အ ေတြးအေခၚမ်ားနွင့္ နည္းဗ်ူဟာမ်ားကို အစဉ္တစိုက္ရွာေဖြေနသူျဖစ္၏။ ဤလုပ္ငန္းတြင္ လူထုကို သူနွင့္အတူ ပါဝင္ရန္ေခၚေဆာင္နိုင္ခဲ့သည္။ ကာလေဒသအေျခအေနမ်ားအရ လိုအပ္ပါကစိတ္ေျပာင္းလဲရန္ သူမေျကာက္ ရြံ့ပါ။ သူ၏ ယူဆခ်က္မ်ားနွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို လူထုအား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းျပျပီး ゞင္းတို့၏ ေထာက္ခံ မႈကို ေတာင္းဆိုပါသည္။ သို့ေသာ္လည္း လြယ္လင့္တကူ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားနွင့္ စိတ္ကူးယဉ္အိပ္မက္ေလာက မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္လာမည္ဟူ၍ လက္လြတ္စပယ္ ကတိျပုခ်က္မ်ား မေပးေခ်။ သူ့တိုင္းျပည္အေပၚ တည္ျကည္ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပုက်င့္သြားမည္၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးနွင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္၊ လူထု၏ ညီညြတ္မႈအင္အားသာ သူနွင့္ ဖဆပလေနာက္၌ တည္ရွိေနမည္ဆိုပါက လြတ္ လပ္ေရးနွင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးဟူေသာ နွစ္ပြင့္ဆိုင္ပန္းတိုင္သို့ ဦးေဆာင္ေခၚသြားနိုင္မည္ဟူ၍သာ ကတိျပု ခဲ့၏။
ျမန္မာနိုင္ငံ ျပည္သူလူထုလည္း ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဖဆပလကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကို ေရြးခ်ယ္ တင္ျမွောက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ဦးေအာင္ဆန္း၏ နွိုးေဆာ္ခ်က္တို့ကို တံု့ျပန္လိုက္၏။ ပုဂၢလိကကိုယ္စားလွယ္မ်ား နွင့္ ကြန္ျမူနစ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား လက္တဆုပ္စာေလာက္သာ ေရြးခ်ယ္ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ ‘ေစာ၊ စိန္၊ ေမာ္’ အုပ္စုကား မိမိတို့ေသခ်ာေပါက္ရံႈးမည္ကို သိထားျကသျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့၏။ ဖဆပ လသည္ မသင့္ေတာ္ေသာ ဖိအားေပးမႈမ်ား ျပုလုပ္ခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲခ်က္မ်ားနွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရ၏။ သို့ေသာ္ ေရြး ေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ခံုရံုးမ်ား၏ ေတြ့ရွိခ်က္မ်ားအရ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္မ်ားသည္ လူထု၏ဆနၵကို အမွန္အတိုင္း ေရာင္ျပန္ဟပ္ခဲ့ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ဘဝေနာက္ဆံုးအပိုင္းတြင္ သူသည္ ေန့စဉ္နွင့္အမွ် နိုင္ငံေရးရင့္ က်က္မႈနွင့္ နိုင္ငံအုပ္ခ်ုပ္ေရး က်င္လည္မႈတို့တြင္ တိုးတက္လာသည္ကို ျမင္နိုင္ပါသည္။ နိုင္ငံေတာ္တည္ ေဆာက္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို ရင္ဆိုင္ရာ၌ သူ၏ ပင္ကိုယ္အရည္အေသြးမ်ားနွင့္ တာဝန္သိစိတ္ဓာတ္တို့ ကြန့္ ျမူးလာ၏။ ဤကာလအတြင္း၌ တခ်ိန္ကဆန့္က်င္ဘက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျဗိတိသွ်မ်ားစြာတို့၏ ေလးစားမႈကို ရယူနိုင္ ခဲ့သည္။ ထိုပုဂၢိုလ္မ်ားအနက္ တဦးက ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားခဲ့ပါသည္။
ေအာင္ဆန္း၏ နိုင္ငံေရးပညာရွင္အရည္အခ်င္းမ်ား တိုးတက္ျကြယ္ဝလာျခင္းသည္ သူ၏ ပင္ကိုယ္စရိုက္ကား ျဖစ္ေပၚလာေသာ အေျခအေနမ်ားအရ ျကီးထြားလာနိုင္စြမ္းရွိေျကာင္းကို ျပသပါသည္။ သူ့ဘဝ၏ ေနာက္ဆံုး (၁ဝ) လတြင္ သူသည္ လက္ေတြ့အားျဖင့္ ဝန္ျကီးခ်ုပ္အေနအထား၌ ရွိခဲ့ပါသည္။ ထိုကာလအတြင္း၌ သူသည္ သူ့နိုင္ငံ မည္မ်က်ယ္ဝန္း၍ လူမ်ိုးေပါင္း မည္မွ်စံုျပီး ျပႆနာမ်ား မည္မွ်ရႈပ္ေထြးေပြလီလွသည္တို့ကို စ၍ ဂဃ နဏ သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ အလုပ္မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ သူ၏ က်န္းမာေရးထိခိုက္လာသည့္အျပင္ ရံဖန္ရံခါ အလုပ္မနိုင္မနင္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သို့ေသာ္ သူကား ေယာကၤ်ားေကာင္းပီသစြာ ဤျဖစ္ရပ္ကို ဝန္ခံသျဖင့္ သူနွင့္ ေန့စဉ္ ထိေတြ့ေနေသာ ျဗိတိသွ်အုပ္ခ်ုပ္ေရးအရာရွိမ်ား၏ ေလးစားမႈကို ရရွိခဲ့ပါသည္။ သူ့အား လုပ္ျကံသတ္ ျဖတ္ျခင္းသည္ ေနာင္ျဖစ္ထြန္းလာမည့္ ဥပေဒမဲ့ကာလမ်ားတြင္ သူ့ေနာက္လိုက္မ်ားကို စည္းကမ္းထိန္းသိမ္း ရန္ စြမ္းေဆာင္နိုင္သည့္ တဦးတည္းေသာပုဂၢိုလ္ကို သူ့တိုင္းျပည္ ဆံုးရံႈးရျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဇြန္လအေစာပိုင္းတြင္ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား စီစဉ္ရန္ ရန္ကုန္ျမို့ ျပည္လမ္းရွိ ‘ဆိုရန္တိုဗီလာ’ အေဆာက္အဦးတြင္ စည္းေဝးပြဲမ်ား ဆက္တိုက္က်င္းပပါသည္။ ညီ လာခံအဖြင့္မိန့္ခြန္းတြင္ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ အေစာတလ်င္ လိုအပ္ေနေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို မီးေမာင္းထိုးျပ ျပီး လက္ေတြ့က်၍ ေလွနံဓားထစ္မဟုတ္ေသာ အစီအစဉ္မ်ားလိုအပ္ေျကာင္းကို အေလးေပးေျပာသြားပါသည္။ ေလာဘျကီးလြန္းေသာ စီမံကိန္းမ်ား မျပုလုပ္မိရန္နွင့္ မည္သည့္ကိစၥမ်ား ပထမဦးဆံုး ေဆာင္ရြက္ရန္လိုသည္ ကို ဆံုးျဖတ္ရန္ အေရးျကီးေျကာင္းကိုလည္းေျပာသြားပါသည္။ ထို့အျပင္ တိုင္းသူျပည္သားတို့ လက္အတြင္း သို့ အခ်ုပ္အျခာအာဏာ ျပန္၍ေရာက္ေနရကား တိုင္းျပည္တြင္ျဖစ္ေပၚသမွ် အနိဌာရံုမ်ားအတြက္ နယ္ခ်ဲ့စနစ္ ကို အျပစ္တင္တိုက္ခိုက္ျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္နွင့္အင္အားတို့ကို အလဟႆမျဖုန္းျကရန္ သတိေပးသြားပါသည္။
နယ္ခ်ဲ့စနစ္ကို တိုက္ဖ်က္ရန္သံုးခဲ့ေသာ လက္နက္မ်ားသည္ လြတ္လပ္ေသာ နိုင္ငံတခုကို တည္တံ့ခိုင္ျမဲ၍ တိုးတက္ေစရန္အတြက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ကိရိယာမ်ားျဖစ္သည္ဟု အစဉ္အျမဲ မတြက္ဆနိုင္ေျကာင္း သူ ျပည့္ ျပည့္ဝဝ နားလည္ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံအေနနွင့္ နိုင္ငံတကာမိသားစု အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ မွန္ကန္ေသာေနရာမွ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္နိုင္မည့္ အနာဂတ္ကာလကိုေမွ်ာ္မွန္းကာ စစ္မွန္ေသာ အမ်ိုးသားေရး သည္ နိုင္ငံတကာအေရးကို အေထာက္အကူျပုရမည္ျဖစ္ေျကာင္း သူ ျမင္ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္း၏အျမင္ သည္ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္သျဖင့္ အခ်ို့လူမ်ား မခံသာေသာ စကားမ်ိုးကိုေျပာရန္မတြန့္ဆုတ္ပါ။ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ေန့တြင္ ေျပာျကားခဲ့ေသာ သူ၏ ေနာက္ဆံုးမိန့္ခြန္းတြင္ ျပည္သူတို့အား မိမိတို့၏ ခ်ို့ယြင္း ခ်က္မ်ားကို ျပုျပင္ရန္၊ စည္းကမ္းရွိရန္၊ ဇြဲဝိရိယျကီးရန္နွင့္ အမ်ားအက်ိုးအတြက္ ကိုယ္က်ိုးစြန့္ရန္ စသျဖင့္ ေဆာ္ဩခဲ့ျပီး လြတ္လပ္ေရး၏ အက်ိုးအရသာမ်ား ျပည့္ဝစြာ မခံစားနိုင္မီ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရုန္းကန္ျကိုးစားရ ဦးမည္ျဖစ္ေျကာင္းကိုလည္း သတိေပးခဲ့၏။
ေျဖာင့္မတ္တည္ျကည္ျပီး မိမိကိုယ္ကို ဆန္းစစ္နိုင္စြမ္းရွိသူပီပီ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ သူ၏ အားနည္းခ်က္မ်ား ကို ျပုျပင္ရန္လိုေျကာင္းကိုလည္း မိတ္ေဆြမ်ားအား ဝန္ခံခဲ့ပါသည္။ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရးသမား လူငယ္ တေယာက္တြင္ သည္းခံခြင့္လွြတ္နိုင္ေသာ အျပစ္အနာမ်ားသည္ နိုင္ငံ၏အထင္ကရ ေခါင္းေဆာင္တြင္မူကား လက္ခံခြင့္လွြတ္ဖြယ္ မဟုတ္ေပ။ အေခ်ာကိုင္ရန္လိုေနေသာ အမူအက်င့္မ်ား ရွိေနေသး၏။ အဆင္မေျပလွ ေသာ ေဒါသျကီးတတ္ျခင္းကို ထိန္းခ်ုပ္ရေပဦးမည္။ လူမႈဆက္ဆံေရးတြင္လည္း မည္မွ်ပင္ ျငီးေငြ့ဖြယ္ျဖစ္ေစ ေလာကဝတ္ပ်ူငွာေစရန္ ေလ့က်င့္ရေပဦးမည္။
အာဏာလွြဲေျပာင္းေရး အစီအစဉ္မ်ားကို လ်င္ျမန္စြာ တဆင့္ျပီးတဆင့္ တိုးတက္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ ခဲ့ပါသည္။ ေမလတြင္ က်င္းပေသာ ညီလာခံ၌ ဖဆပလအဖြဲ့ခ်ုပ္သည္ မိမိတို့၏ လြတ္လပ္ေရးနွင့္ပတ္သက္ ေသာ မူဝါဒကို ခ်မွတ္ျပီး ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံဟူ၍ ေခၚတြင္မည့္ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ုပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမၼတနိုင္ငံ၏ အေျခခံဖြဲ့စည္းပံု ဥပေဒမူျကမ္းကို ေရးဆြဲရန္ ေကာ္မတီကိုလည္း ဖြဲ့စည္းလိုက္ပါသည္။ ခက္ခဲ ဆင္းရဲစြာ လံုးပမ္းခဲ့ရေသာ ပန္းတိုင္ လက္တကမ္းမွ်သာ ရွိေတာ့သည္ျဖစ္၍ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ တင္းမာမႈ မ်ားေလ်ာ့ကာ ပိုမို၍ ေပ်ာ့ေျပာင္းခ်ိုသာလာ၏။ သူ၏ တပ္မ်ားကို ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဦးေဆာင္ခဲ့စဉ္က အံျကီးတခဲခဲနွင့္ ေတြ့ျမင္ရေသာ လူငယ္စစ္ေသနာပတိခ်ုပ္၏ ပံုပန္းသ႑ဍာန္နွင့္ကား သိသိသာသာ ျခားနား လာပါသည္။ သူ၏ အတြင္းအျပင္သည္ ျကည္လင္တည္ျငိမ္၍ ေသာကကင္းစင္သကဲ့သို့ ျဖစ္ေနပါသည္။ သို့ ေသာ္လည္း ပင္ပန္းနြမ္းနယ္ျခင္းသည္လည္း နက္ရွိုင္းလွပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ နိုင္ငံေရးမွ အနား ယူကာ မိသားစုကိစၥမ်ား၊ စာေပေရးသားျခင္းကိစၥမ်ားကိုသာ အခ်ိန္ျပည့္ေပး၍ လုပ္ေဆာင္လိုလားေျကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ပါသည္။
သို့ေသာ္လည္း ဤဆနၵကား မျပည့္ဝခဲ့ပါ။ ဇူလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန့ အမႈေဆာင္ေကာင္စီ အစည္းအေဝးထိုင္ေန စဉ္ အေစာင့္အျကပ္မ်ားမရွိေသာ စည္းေဝးခန္းထဲသို့ ယူနီေဖာင္းဝတ္လူတစု တြန္းဝင္လာ၍ စက္ေသနတ္ မ်ားနွင့္ပစ္ခတ္ရာ ဦးေအာင္ဆန္း၊ သူ၏အကိုျကီး ဦးဘဝင္း အပါအဝင္ ေကာင္စီဝင္ (၆) ဦး၊ အထက္တန္းအုပ္ ခ်ုပ္ေရးအရာရွိတဦးနွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္ေလးတဦးက်ဆံုးခဲ့ရပါသည္။ လူသတ္သမားမ်ား ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ သြားခဲ့ေသာ္လည္း၊ ゞင္းတို့အား ဦးေစာေနအိမ္သို့ ေျခရာခံလိုက္နိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဝန္ျကီးခ်ုပ္ေဟာင္းသည္ အျကံ ျကီးသူတေယာက္ျဖစ္ျပီး ‘ေကာင္ေလးတေယာက္ပါပဲ’ ဟူ၍ သူ သတ္မွတ္ေလ့ရွိေသာ ဦးေအာင္ဆန္း နိုင္ငံ့ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္သို့ တရွိန္ထိုးတက္သြားသည္ကို လက္မခံနိုင္ခဲ့ေပ။
ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ့နွင့္ လန္ဒန္သို့ ထြက္ခြာမသြားမီ လအနည္းငယ္အလိုေလာက္တြင္ ကာကီဝတ္စံု ဝတ္ဆင္ထားသူမ်ားက ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္သျဖင့္ ဦးေစာမ်က္ေစ့တြင္ ဒဏ္ရာရခဲ့ပါသည္။ ဦးေစာသည္ ဤ ကိစၥတြင္ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ျပည္သူ့ရဲေဘာ္တပ္ဖြဲ့ဝင္မ်ား၌ တာဝန္ရွိသည္ဟု ယူဆကာ ကလဲ့စားေခ်ျခင္းျဖစ္ သည္ဟု အခ်ို့ကခန့္မွန္းျကပါသည္။ သို့ေသာ္နိုင္ငံေတာ္လုပ္ျကံမႈနွင့္ပတ္သက္၍ စစ္ေဆးေတြ့ရွိခ်က္မ်ားအရ အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာင္စီတခုလံုးအား သုတ္သင္ေခ်မႈန္းရန္ ညွြန္ျကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္းနွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကို ရွင္းလင္းသုတ္သင္လိုက္ျခင္းျဖင့္ သူသာ ျမန္မာနိုင္ငံအစိုးရေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာ မည္ဟူေသာ ထူးဆန္းသည့္ ယံုျကည္ခ်က္ျဖင့္ လုပ္ျကံမႈျကီးကို ဦးေစာ စီစဉ္ခဲ့ဟန္တူပါသည္။ ဦးေစာအေပၚ ရာဇဝတ္ျပစ္မႈမ်ား က်ူးလြန္ရန္ အားေပးကူညီမႈအတြက္ အျပစ္ရွိေျကာင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ျပီး ေသဒဏ္ခ်မွတ္ လိုက္ပါသည္။
ဦးေအာင္ဆန္း ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားေသာ္လည္း သူ၏ ဘဝကိုေပး၍ ျကိုးပမ္းခဲ့ရေသာ လြတ္လပ္ေရး ကိုသာ ျမန္မာနိုင္ငံ ရရွိခဲ့ပါသည္။ အသက္ရွင္က်န္ခဲ့ေသာ ဖဆပလဝင္မ်ားအနက္ အဆင့္ျမင့္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဦးနုသည္ ေစ့စပ္ေဆြးေနြးေရးမ်ားကို ဆံုးခန္းတိုင္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားျပီး ၁၉၄၈ ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၄) ရက္ေန့တြင္ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
နိဂံုးေခတ္သစ္ ျမန္မာနိုင္ငံသမိုင္း သုေတသီတဦးျဖစ္သူ အေမရိကန္ပညာရွင္ ဖရင့္၊အင္၊ထေရဂါ ေရးသားခဲ့ ေသာ ေအာက္ပါ စကားေကာက္နုတ္ခ်က္ကို ဤေနရာ၌ ေဖာ္ျပက သင့္ေတာ္မည္ထင္ပါသည္။ မဟာလူသား တဦး၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအေနျဖင့္သာ ျဖစ္ရပ္စဉ္ကို တင္ျပျခင္းသည္ သမိုင္းကို လြဲမွားစြာ ျမင္ျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ ဤစာအုပ္တြင္လည္း ထိုကဲ့သို့ တင္ျပျခင္းမ်ိုး အတိုင္းအတာတခုအထိ ပါဝင္ခဲ့ပါလွ်င္ ထိုအတိုင္းအ တာအထိ လြဲမွားေသာအျမင္ရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ သို့ေသာ္လည္း ထိုစဉ္က ျမန္မာျပည္အေျခအေနအရ သခင္မ်ား နိုင္ငံေရးရာထူးေနရာ ရရွိခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ လြတ္လပ္ေရးအရုဏ္တက္ခ်ိန္ျဖစ္ေသာ ၁၉၄၈ ခုနွစ္ ဇန္နဝါ ရီလတိုင္ (၁၂) နွစ္ကာလအတြင္း စြမ္းေဆာင္နိုင္မႈမ်ားကို ျဖစ္ရပ္စဉ္အလံုးစံုအေပၚ လွြမ္းျခံုခဲ့ေသာ ေအာင္ ဆန္း၏ ေခါင္းေဆာင္မႈရႈေထာင့္မွ စိစစ္ျခင္းကား မွန္ကန္သင့္ေလ်ာ္သည္ဟု ထင္မိပါသည္။
အျခားတဖက္မွျကည့္လွ်င္လည္း အထက္ေဖာ္ျပပါ သေဘာတရားကား မွန္ကန္ပါသည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေနာက္ခံကားကို အေျချပု၍သာ ဦးေအာင္ဆန္း၏ ဘဝကို ေလ့လာနိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုကဲ့သို့ ခ်ဉ္းကပ္နည္းသည္ သူ၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအပိုင္းကို လ်စ္လ်ူရႈရာေရာက္နိုင္ပါသည္။ သို့ေသာ္ သူ့အသက္ (၂ဝ) ေက်ာ္ေက်ာ္ ေက်ာင္းသားနိုင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္ခဲ့စဉ္ကစ၍ သူ၏ ဘဝနွင့္ လြတ္လပ္ေရးျကိုးပမ္းမႈ သည္ ခြဲျခား၍မရေလာက္ေအာင္ ေရာေထြးဆက္နြယ္ေနသည့္အျပင္ ဦးေအာင္ဆန္းကား သူ၏ အဇၩတၱသနၱန္ နွင့္ ကြာျခားေသာ ဗဟိဒၶအသြင္ကို လူထုေရွ့ေမွာက္ ဘန္းျပသူမ်ိုး မဟုတ္ခဲ့ပါ။ သူ၏ ရုပ္ပံုလွြာတခုလံုးကို ျခံု၍ ျကည့္ပါက ျမင့္မားေသာရည္မွန္းခ်က္၊ ခိုင္မာျပတ္သားေသာ စိတ္ဓာတ္တို့ျဖင့္ သူ၏နိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရေစ ရန္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးခဲ့ေသာ သိကၡာသမာဓိ ျကီးမားသည့္ လူငယ္တဦးကို ျမင္ရေပမည္။
သူ၏ နိုင္ငံေရးအတိုက္အခံမ်ားနွင့္ သူ၏ နိုင္ငံကို အုပ္ခ်ုပ္ေနေသာ နိုင္ငံျခားသားမ်ားကို တိုက္ခိုက္ခဲ့သျဖင့္ သူ့အား သစၥာေဖာက္ဟု ျမင္ခဲ့သူတို့က ဦးေအာင္ဆန္းသည္ ထင္ေပၚေက်ာ္ျကားမႈလိုလားသျဖင့္ အျကင္နာ ကင္းသည္၊ ဆင္ျခင္တံုတရား ေခါင္းပါးသည္၊ နွစ္ဖက္ခြ်န္လုပ္တတ္သည္ဟု စြပ္စြဲခဲ့ျက၏။ ထိုကဲ့သို့ေသာ စြပ္စြဲ ခ်က္မ်ားကို သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွတ္တမ္းအေပၚ အေျချပု၍ အကဲျဖတ္နိုင္ပါသည္။ အျခားသူမ်ား ပိုမို၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးနိုင္သည္ဟု သူ ယံုျကည္သ၍ ေနာက္လိုက္ေနရာမွ တာဝန္ကို ေစတနာ ျပည့္ဝစြာထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ သူတဦးတည္းသာ တိုင္းျပည္ကို ညီညြတ္မႈေပးကာ လြတ္လပ္ေရးပန္းတိုင္သို့ ေရာက္ရန္ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးနိုင္မည္ျဖစ္ေျကာင္း ထင္ရွားလာေသာအခါမွ သူသည္ ဗဟိုမ႑ဍိုင္ေနရာကို ယူ ခဲ့ပါသည္။
ေက်ာင္းသားဘဝကပင္ သူ၏ ရင္းနွီးေသာ နိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျဖစ္ခဲ့သူ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက မည္သူကမွ ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္းအား ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ေပးခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ သူ၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ျကြယ္ဝမႈ ေျကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာကို ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္ေျကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ သုန္မႈန္ျခင္းနွင့္ စိတ္လႈပ္ရွားသျဖင့္ ေပါက္ကြဲျခင္းမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈအက်ိုးငွာ စုေပါင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ား ခ်ရာတြင္ သူ၏ ပုဂၢိုလ္ေရးရာခံစားခ်က္မ်ားနွင့္ အလိုဆနၵတို့ကို မည္ေသာအခါမွ် အသားမေပးခဲ့ေခ်။ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲအဆင့္ဆင့္၌ သူသည္ ရင္းနွီးေသာ နိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားနွင့္ တိုင္ပင္ေဆာင္ ရြက္၍ တရားမွန္ေဝဖန္ခ်က္မ်ားကို လက္ခံကာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္မည္ထင္ပါက တာဝန္မ်ားကို လွြဲေျပာင္းခြဲ ေဝေပးပါသည္။
သို့ေသာ္ ကိုယ္က်ိုးရွာသမားမ်ား၊ တာဝန္မဲ့လုပ္ရပ္မ်ားနွင့္ လြတ္လပ္ေရးျကိုးပမ္းမႈကို ထိပါးနိုင္မည့္ အလုပ္ ပ်က္ကြက္မႈမ်ားကို သည္းမခံပါ။ သူသည္ တရားမွ်တမႈနွင့္ ဒီမိုကေရစီဝါဒတို့ကို ယံုျကည္လက္ခံကာ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရလုပ္ပါက ပိုမို၍ေကာင္းမြန္မည္ျဖစ္ေသာအခ်ိန္အခါမ်ား၌ပင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား ၏ အလိုက် ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္လည္းရွိခဲ့၏။ အမႈေဆာင္ေကာင္စီေခါင္းေဆာင္အေနနွင့္ သူ၏အျမင္ကို အျခား သူမ်ားလက္ခံေစရန္ အေပၚစီးနွင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ပါ။ အားလံုးက လြတ္လပ္၊ ပြင့္လင္း၊ ျပည့္စံုစြာ ေဆြး ေနြးျပီးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျကပါသည္။
သူကိုယ္တိုင္ ပြင့္လင္းစြာ ဝန္ခံခဲ့သည့္အတိုင္း သူသည္ အမွားအယြင္း ကင္းသူမဟုတ္ပါ။ သို့ေသာ္ သူ၏ စိတ္ ရည္ဉာဏ္ရည္ကား အစဉ္သျဖင့္ ျကီးထြားတိုးတက္နိုင္စြမ္းရွိခဲ့ပါသည္။ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ အစြန္းေရာက္ တယူသန္သမားမ်ားကို စြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းထက္ မိမိတို့ ယံုျကည္ေလးစားေသာ ေခါင္းေဆာင္ေအာက္တြင္ စိတ္ ျငိမ္းေအး ကိုယ္ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိတို့ဘဝကို နွင္လိုေသာ သာမန္ျပည္သူတို့ကို စြဲေဆာင္နိုင္စြမ္းရွိခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူတို့သည္ ゞင္းတို့ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း အရည္အေသြးမ်ား ဦးေအာင္ဆန္း၌ ရွိသည္ ဟု ျမင္ခဲ့၏။ သူကား ကိုယ္က်ိုးထက္ နိုင္ငံ့အက်ိုးကို ဦးစားေပးခဲ့သည္။ သူ၏အာဏာ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ ေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ပင္ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ဟန္ပန္မရွိ ေနထိုင္ခဲ့သည္။
ေခါင္းေဆာင္တို့၏ အထူးအခြင့္အေရးမ်ားကို မမက္ေမာဘဲ ေခါင္းေဆာင္မႈတာဝန္မ်ားကို လက္ခံခဲ့သည္။ ထို့ အျပင္ သူသည္ နိုင္ငံေရးပါးနပ္လိမၼာမႈနွင့္ နိုင္ငံအုပ္ခ်ုပ္ေရးကြ်မ္းက်င္မႈစြမ္းအားျကီးေသာ္လည္း သူ၏အတြင္း သေဘာထား၏ နက္ရွိုင္းလွေသာ ရိုးသားမႈကား မည္ေသာအခါမွ် တိမ္ေကာသြားျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဦးေအာင္ဆန္းသည္ မိမိတို့ လိုလားေတာင့္တေနခ်ိန္တြင္ နိုင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုဆည္ ရန္ ေပၚေပါက္လာခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ ဘဝသည္ ျပည္သူတို့ စိတ္အားတက္ျကြ အတုယူဖြယ္ရာျဖစ္သကဲ့သို့ သူ့အား သတိရလြမ္းဆြတ္ျခင္းသည္ ျပည္သူတို့၏ နိုင္ငံေရးအသိစိတ္ကို လမ္းမလြဲေစရန္ ထိန္းကြပ္မႈအျဖစ္ တည္ရွိလ်က္ ေနပါသည္။
ကိုးကား
↑ ေအာင္ဆန္းစုျကည္ ေရးသားသည့္ “ေျကာက္ရြံ့ျခင္းမွ လြတ္ကင္းေရး” စာအုပ္ (ျမန္မာျပန္ - ေဒါက္တာေအာင္ခင္)